"نور سرمد"یکی از سروده‌های آیت الله العظمی صافی گلپایگانی در رثای سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) است که تقدیم عاشقان مکتب سیداشهدا(علیه السلام) می‌شود.
روان عالم امکان حسین است
جهان بینش و عرفان حسین است
جمال الله و اسم الله اعظم
ظهور اسم «الرّحمان» حسین است
به ابراهیم و موسی و مسیحا
ولی صاحب الاحسان حسین است
به زهرا و علی نور دو عین است
به ختم انبیا جانان حسین است
ابوالاحرار و آقای شهیدان
ولیّ اعظم یزدان حسین است
ز بحر قدرت بی‌انتهایی
فروزان گوهر رخشان حسین است
به مُلک عشق و تجرید و توکّل
ولیّ مطلق و سلطان حسین است
خدا را فیض اکمل نور سرمد
دلیل و حجّت و برهان حسین است
به جمع قدسیان در عرش و کرسی
سخن از عزت و شان حسین است
نهان اسم اَلمولی و اَلحق
عیان باطن قرآن حسین است
در اوج آسمان صبر و ایثار
یگانه اختر تابان حسین است
به ماه و نیّر اعظم ضیا بخش
جمال نور افشان حسین است
به رستاخیز فردای قیامت
شفیع معصیت کاران حسین است
ندای دین و اسلام و ولایت
بلند آوا ز ایمان حسین است
الا ای دردمند خسته زار
دوای درد بی‌درمان حسین است
به صحرای بلا آن کس که گردید
تنش در خاک و خون غلطان حسین است
به راه حق و حفظ دین توحید
شهید خنجر عدوان حسین است
به میدان ثبات و استقامت
یگانه فارِس میدان حسین است
از آن حرّیت و از آن شجاعت
خِرد مبهوت و حیران حسین است
به لطف آن که «لطفی» دارد امید
امید قلب مظلومان حسین است
ابنا
