شعر آیت الله وحید در مدح حضرت معصومه

در مدح حضرت معصومه سلام‌الله علیها


ای دختر عقل و خواهر دین
وی گوهر دُرج عزّ و تمکین

عصمت شده پای بند مویت
ای علم و عمل مقیم کویت

ای میوه‌ی شاخسار توحید
همشیره‌ی ماه و دخت خورشید

وی گوهر تاج آدمیّت
فرخنده نگین خاتمیّت

شیطان به خطاب قم براندند
پس تخت تو را به قم نشاندند

کاین خانه بهشت و جای حوّاست
ناموس خدای جایش اینجاست

اندر حرم تو عقل مات است
زین خاک که چشمه‌ی حیات است

جسمی که دراین زمین نهان است
جانی است که در تن جهان است

این ماه منیر و مهر تابان
عکسی بود از قم و خراسان

ایران شده نور بخش ارواح
مشکات صفت به این دو مصباح

از این دو حرم دلا چه پرسی
حق داند و وصف عرش و کرسی

هر کس به درت به یک امید است
محتاج‌تر از همه «وحید» است


آیت الله وحید خراسانی 
 



سایت فطرت