شش خصلت شیطان آزار!

شش خصلت شیطان آزار!

آن شش خصلت عبارتند از: هنگامیکه به هم می‌رسند سلام می‌کنند. با هم مصافحه می‌کنند.برای هر کاری که می‌خواهند انجام دهند ان شاالله می‌گویند. از گناه استغفار می‌کنند.تا نام حضرت محمد (صلی الله علیه وآله) را می‌شنوند صلوات می‌فرستند. ابتدای هرکاری بسم الله الرحمن الرحیم می‌گویند.


شیطان به رسول خدا (صلی الله علیه وآله) گفت که طاقت دیدن و تحمل این شش خصلت را از امت پیامبراکرم (صلی الله علیه وآله) را ندارد؟ و آن شش خصلت عبارتند از:


۱- هنگامیکه به هم می‌رسند سلام می‌کنند


"سلام"چراغ سبز آشنایی


"سلام"اطمینان دادن به فرد مقابل است که: هم سلامتی و تندرستی تو را خواستارم، هم از جانب من آسوده باش و مطمین، که گزندی به تو نخواهد رسید. من خیرخواه تو هستم، نه بدخواه و کینه ورز و دشمن. نیز نوعی درود و تحیّت اسلامی است که دو مسلمان به هم می‌گویند.


معنی «سلام علیکم» در اصل «سلام الله علیکم» است، یعنی درود پروردگار بر تو باد، یاد خداوند تو را به سلامت دارد، و در امن و امان باشی؛ به همین جهت سلام کردن یک نوع اعلام دوستی و صلح و ترک دشمنی و جنگ محسوب می‌شود. این معنای شعار اسلامی سلام است.


کلمه «سلام» از مقدس ترین کلمات است. از پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) نقل شده است که: «السلام اسم من اسماء الله وضعه الله فی الارض، فأفشوه بینکم» سلام نامی از نامهای خداست، آن را در زمین به امانت نهاده است، پس سلام را در میان خودتان فاش کنید.


۲- با هم مصافحه می‌کنند


واژه «مصافحه»، از ریشه «صفح» گرفته شده است که به طور کلی، این واژه دو معنا دارد: یکی، بخشایش و گذشت و دیگری، گستره و پهنا.


ابن منظور در مورد معنای مصافحه گفته است: «مصافحه؛ یعنی گرفتن با دست. هنگامی که کسی کف دست دیگری را با گستره کف دستش بگیرد، می‌گویند آن دو مصافحه کرده اند.»(لسان العرب، ج۷، ص ۳۵۶؛ ماده ی «صفح»)


خدای متعال برای اینکه به انسان‌ها بیاموزد که کار را به نام خدا آغاز کنند هم سوره‌های قرآن و هم ابتدای قرآن را با «بسم الله الرحمن الرحیم» آغاز کرده است و رسول خدا (صلی الله علیه وآله) نیز در حدیثی فرمود «هر کاری که به نام خدا شروع نشود ابتر است»


اهمیت دست دادن یا مصافحه کردن


روایات بسیاری، مسلمانان به ویژه هنگام دیدار با یکدیگر را به مصافحه سفارش کرده اند.


پیامبر در مورد اهمیت مصافحه فرموده است:


«تمام تحیاتکم بینکم المصافحه؛ (محجه البیضاء،ج۳، ص۳۸۷؛ بحار الانوار، ج۷۳؛ ص۴۲) تحیت کامل بین شما (کامل کننده تحیت‌های شما)، دست دادن است».


«چون یکدیگر را ملاقات کردید، سلام و مصافحه کنید و چون از یکدیگر جدا شدید، برای هم طلب آمرزش کنید».(بحار الانوار، ج۷۳، ص۲۸؛ حلیه المتقین(چاپ سنگی)، ص ۱۳۹)


«هرگاه یکی از شما برادر دینی اش را دید، بر او سلام کند و با او دست بدهد...»(کافی، ج۲، ص۱۸۱)


«هرگاه برادران خود را ملاقات کردید، با آنها مصافحه کنید...»(خصال شیخ صدوق، ج۲، ص۶۳۲؛ بحار الانوار، ج۷۳، ص۲۰)


از برخی روایات چنین استفاده می‌شود که دست دادن با برادران دینی آن قدر مهم است که حتی در حال ناپاکی باطنی نیز نباید آن را ترک کرد.


امام صادق (علیه السلام) فرمود: «روزی پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) حذیفه را دید ودست مبارک خود را (برای مصافحه) به سوی او گرفت، اما حذیفه دست خود را عقب می‌کشید. پیامبر فرمود: ای حذیفه! دست خود را به سوی تو آوردم، اما تودست خود را دور کردی!


حذیفه در پاسخ گفت: ای رسول خدا! همگان مشتاق دستان مبارک شما هستند، اما چون ناپاک بودم (و هنوز غسل نکرده ام)، نمی‌خواستم دستم در چنین حالتی دست مبارکتان را لمس کند.


پیامبر فرمود: آیا نمی‌دانی که هر گاه دو مسلمان با یکدیگر دیدار کنند و سپس دست بدهند، گناهانشان چون برگ‌های درختان می‌ریزد؟!».(بحارالانوار، ج۷۳، ص۳۲، به نقل از کافی، ج۲، ص ۱۸۳)


۳- برای هر کاری که می‌خواهند انجام دهند ان شاالله می‌گویند


اکثر ما به خواست و مشیت خداوند متعال اعتقاد داریم و ته دلمان مطمینیم که بدون خواست و ارداه خداوند متعال برگی از جای نمی‌جنبد و قدمی از قدم برداشته نمی‌شود ولی در مقام عمل گاه این اعتقاد متعالی را فراموش می‌کنیم و به جای تکیه بر یاد و خواست خداوند متعال بر خود و منیّت خود تکیه می‌کنیم. و این یعنی عملی محکوم به شکست.! 


خداوند متعال خطاب به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم می‌فرماید:


«وَلَا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فَاعِلٌ ذَلِکَ غَدًا إِلَّا أَن یَشَاء اللَّه ؛هرگز نگوید من فردا فلان کار را انجام می‌دهم، مگر اینکه خدا بخواهد» یعنی: هرگا ه از تصمیم به انجام کاری در آینده سخن می‌گویی، حتما تکیه بر مشیت خدا کن و جمله «ان شاءالله»،«اگر خدا بخواهد» را فراموش مکن.

توبه





۴- از گناه استغفار می‌کنند


راه‌های استغفار از گناهان


گناهان در یک تقسیم به دو بخش حق الناس و حق الله تقسیم می‌شوند. در صورتی که حق الله باشد یا قابل جبران است یا وقت جبران آن از دست رفته است اگر قابل جبران است وظیفه آدمی آن است که ضمن ندامت و پشیمانی از ضایع کردن این حق و وظیفه در جبران آن کوشا باشد و اگر قابل جبران نبود همان پشیمانی و عزم بر ترک دایمی آن کافی است و اگر حق الناس است چنان چه العیاذ بالله از نوع قتل عمد باشد واجب است که خود را به اولیاء دم معرفی و تسلیم کند و اگر غیر آن باشد چنانچه مفسده‌ای در کار نباشد باید از آنان حلالیت بطلبد و اگر این معنا ممکن نشد باید تا سر حد توان حقوق مالی و معنوی آنان را جبران کند و اگر حقوق مالی جبرانش به واسطه ناشناختن صاحب آن ممکن نباشد باید از طرف او صدقه دهد و اگر احیاناً از دار دنیا رخت بر بسته است به وارثان او پرداخت نماید و در همه حال حقوق معنوی او را پاس بدارد اگر غیبت و بدگویی او را کرده است اکنون به ذکر فضایل و خوبی‌های او بپردازد و... برای مطالعه عمیق و جدی‌تر می‌توانید به کتاب گرانسنگ مرحوم شهید دستغیب تحت عنوان گناهان کبیره در دو جلد مراجعه کنید.


۵- تا نام حضرت محمد (صلی الله علیه وآله) را می‌شنوند صلوات می‌فرستند 


علاوه بر آیه شریفه إِنَّ اللَّهَ وَمَلَایِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیماً [سوره احزاب / ۵۶]


ترجمه: «خداوند و فرشتگانش بر پیامبر درود می‏فرستند ای کسانی که ایمان آورده‏اید بر او درود فرستید و به فرمانش به خوبی گردن نهید.»


روایات کثیره‏ای از رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم وائمه‏علیهم السلام در دست است که به همه مسلمانان سفارش فرموده‏اند که هر وقت و در هر حال اسم مبارک حضرت رسول ‏صلی الله علیه وآله و سلم یا لقب و کنیه آن جناب را بگویند یا بشنوند صلوات بفرستند و در کتاب‌های اهل سنّت که به نظر خودشان صحیح و از معتبرترین کتابها می‏دانند مانند «صحیح مسلم» نقل شده که حضرت رسول‏صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:


کلمه «سلام» از مقدس ترین کلمات است. از پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) نقل شده است که: «السلام اسم من اسماء الله وضعه الله فی الارض، فأفشوه بینکم» سلام نامی از نامهای خداست، آن را در زمین به امانت نهاده است، پس سلام را در میان خودتان فاش کنید


وقتی مۆذن اذان می‏گوید، جمله‏های اذان را مانند او بگویید (حکایت کنید) و بر من صلوات بفرستید، به درستی که هر کس بر من صلوات بفرستد خداوند به هر صلواتی ده صلوات بر آن کس می‏فرستد.[صحیح مسلم، کتاب الصلاة، ص ۱۹۸، باب ۷:استحباب القول مثل قول المۆذن لمن سمعه ثمّ یصلّی علی النبی.... قال النبی ‏صلی الله علیه وآله و سلم إذا سمعتم المۆذن فقولوا مثل ما یقول ثمّ صلّوا علیّ فانه من صلّی علیّ صلاةً صلّی اللَّه علیه عشراً.... و در کتاب صحیح ابن خزیمة، ج ۱، ص ۲۱۸ (۵۸) باب فضل الصلاة علی النبی‏علیه السلام بعد فراغ سماع الاذان، ح ۴۱۸: روایتی به همین مضمون آمده است.] [همچنین کتاب صلاة المۆمن، القحطانی، ص ۱۵۷، همین مضمون را آورده است.]


بر این اساس شیعه خود را موظّف می‏داند که وقتی نام مبارک رسول‏ خدا صلی الله علیه و آله وسلم را به زبان آورد یا شنید صلوات بفرستد ولی اهل تسنن و حتی خود مۆذّن که نام مقدّس آن حضرت را به زبان جاری می‏کند شنیده نشده که صلوات بفرستند و به روایاتی که در کتابهای معتبر نزد خودشان، آمده عمل نمی‏کنند و خود را از ثواب صلوات محروم می‏سازند.


۶- ابتدای هرکاری بسم الله الرحمن الرحیم می‌گویند


خدای متعال برای اینکه به انسان‌ها بیاموزد که کار را به نام خدا آغاز کنند هم سوره‌های قرآن و هم ابتدای قرآن را با «بسم الله الرحمن الرحیم» آغاز کرده است و رسول خدا (صلی الله علیه وآله) نیز در حدیثی فرمود «هر کاری که به نام خدا شروع نشود ابتر است.»


خدای سبحان با آغاز سوره فاتحة الکتاب به بسم الله به ما آموخت که این حمد و عبادت خدا را نیز به نام خدا آغاز کنید تا به مقصد برسید.


معلوم می‌شود اگر عبادت هم به نام خدا نباشد ابتر است چون حسن فعلی دارد ولی ارتباط را انسان حفظ نکرده است. هر چه به نام خدا نباشد، او هالک است زیرا چیزی که به نام خدا نباشد لا شیء است به صورت شی.