شرایطی که اهل‌سنّت برای عزل امام معتقدند تا چه حد با دلایلی که برای تعیین امام اقامه می‌کنند سازگار است؟

 

اولاً شرط سوم از شرایط عزل امام، در شأن حفظ قدرت و اداره‏ی امور، خلل وارد می‏کند، لذا از شرایط عزل امام شمرده شده است و واضح است که این گونه شروط لزوما اختصاص به اقامه‏ی حدود الهی و احکام دینی ندارد و بلکه در هر نوع حکومتی، کاملاً طبیعی و معقول است.

ثانیاً آن چه که می‏توان در ارتباط با اقامه‏ی حدود و احکام و اداره‏ی امور دینی مورد توجّه قرار داد عدم عدالت و فسق و فجور است که آیا این گونه امور، مخلّ امامت می‏باشد یا نه؟ و اگر واقعا مقصود و منظور از امامت نزد اهل تسنّن، حفظ شریعت و اقامه‏ی احکام آن و بر پایی سنّت نبوی است، آیا می‏توان از چنین نقایصی چشم پوشی کرد؟ و یا باید آن‏ها را از اهمّ امور و اعظم شرایط قرار داد و به راحتی آن‏ها را کنار نگذاشت؟ در این که آیا فسق و فجور و ظلم و جورِ امام، او را از مقام خود عزل می‏کند یا نه، اختلاف وجود دارد. غالبِ اهل تسنّن قایل به عدم عزلِ امام در صورت اخیر می‏باشند. حتی علمایی هم چون نووی بر این مطلب ادّعای اجماع کرده‏اند.

 



سایت فطرت