· عَنْ حَنَانٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَّلامُ: یَا سَدِیرُ تَزُورُ قَبْرَ الْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَّلامُ فِی کُلِّ یَوْمٍ قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ لَا قَالَ: فَمَا أَجْفَاکُمْ! قَالَ: فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ جُمْعَةٍ قُلْتُ: لَا قَالَ: فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ شَهْرٍ قُلْتُ: لَا قَالَ: فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ سَنَةٍ قُلْتُ: قَدْ یَکُونُ ذَلِکَ قَالَ: یَا سَدِیرُ مَا أَجْفَاکُمْ لِلْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَّلامُ! أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَلْفَیْ أَلْفِ مَلَکٍ شُعْثٌ غُبْرٌ یَبْکُونَ وَ یَزُورُونَ لَا یَفْتُرُونَ وَ مَا عَلَیْکَ یَا سَدِیرُ أَنْ تَزُورَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَّلامُ فِی کُلِّ جُمْعَةٍ خَمْسَ مَرَّاتٍ وَ فِی کُلِّ یَوْمٍ مَرَّةً قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُ فَرَاسِخَ کَثِیرَةً! فَقَالَ لِی: اصْعَدْ فَوْقَ سَطْحِکَ ثُمَّ تَلْتَفِتُ یُمْنَةً وَ یُسْرَةً ثُمَّ تَرْفَعُ رَأْسَکَ إِلَی السَّمَاءِ ثُمَّ انْحُ نَحْوَ الْقَبْرِ وَ تَقُولُ: «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ» تُکْتَبُ لَکَ زَوْرَةٌ وَ الزَّوْرَةُ حَجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ. قَالَ سَدِیرٌ: فَرُبَّمَا فَعَلْتُ فِی الشَّهْرِ أَکْثَرَ مِنْ عِشْرِینَ مَرَّةً.[۱][۲]
سَدیر گفت: حضرت صادق علیه السلام به من فرمود: ای سدیر آیا هر روز قبر حسین بن علی علیه السلام را زیارت می‌کنی عرض کردم: خیر فرمود: چقدر شما جفاکارید! و سپس فرمود: در هر جمعه زیارت می‌کنید عرض کردم: خیر فرمود: در هر ماه زیارت می‌کنید عرض کردم: خیر فرمود: در هر سال زیارت می‌کنید عرض کردم: گاهی زیارت می‌کنیم. فرمود: ای سدیر چقدر به حسین علیه السّلام جفا می‌کنید! آیا نمی‌دانی خداوند دو میلیون فرشته ژولیده موی و خاک آلود دارد که به طور مداوم بر حسین بن علی علیه السلام گریه میکنند و قبر او را زیارت میکنند و خسته نمی‌شوند ای سَدیر چرا خود را مقیّد نمی‌سازی که هر جمعه پنج بار و هر روز یک بار قبر حسین بن علی علیه السلام را زیارت کنی عرض کردم: بین ما و قبر او فرسخ ها فاصله است! فرمود: به بلندی برو به سمت راست و چپ خود توجه کن سرت را سوی آسمان کن و سپس به سوی قبر حسین بن علی علیه السلام توجّه کن و بگو:
«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ».
اگر چنین کنی برای تو یک زیارت نوشته می‌شود و هر زیارت معادل یک حجّ و یک عمره می‌باشد. سدیر گفت: گاهی می‌شد که در یک ماه بیش از بیست بار این کار را انجام می‌دادم.
· عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: یَا سَدِیرُ تَزُورُ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی کُلِّ یَومٍ قُلْتُ: لا قَالَ: مَا أَجْفَاکُمْ! فَتَزُورُهُ فِی کُلِّ سَنَةٍ قُلْتُ: قَدْ یَکُونُ ذلِکَ قَالَ: یَا سَدیرُ مَا أَجْفَاکُمْ لِلْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَّلامُ!... وَ مَا عَلَیْکَ یَا سَدِیرُ أَنْ تَزُورَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَّلامُ فِی الْجُمْعَةِ خَمْسَ مَرَّاتٍ وَ فِی کُلِّ یَوْمٍ مَرَّةً. قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُ فَرَاسِخُ کَثِیرَةً! فَقَالَ لِی: تَصْعَدُ فَوْقَ سَطْحِکَ ثُمَّ تَلْتَفِتُ یَمْنَةً وَ یَسْرَةً ثُمَّ تَرْفَعُ رَأْسَکَ إِلَی السَّمَاءِ ثُمَّ تنْحُو نَحْوَ القَبْرِ وَ تَقُولُ: «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ» یُکْتَبُ لَکَ زَوْرَةٌ وَ الزَّوْرَةُ حَجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ قَالَ سَدِیرٌ: رُبَّمَا فَعَلْتُ فِی الشَّهْرِ أَکْثَرَ مِنْ عِشْرِینَ مَرَّةً.[۳]
سَدیر گفت: حضرت صادق علیه السلام به من فرمود: ای سدیر آیا هر روز قبر حسین بن علی علیه السلام را زیارت می‌کنی عرض کردم: خیر فرمود: چقدر شما جفاکارید! و سپس فرمود: آیا هر سال او را زیارت می‌کنید عرض کردم: گاهی زیارت می‌کنیم. فرمود: چقدر شما جفاکارید!... ای سَدیر چرا خود را مقیّد نمی‌سازی که هر جمعه پنج بار و هر روز یک بار قبر حسین بن علی علیه السلام را زیارت کنی عرض کردم: فدایت شوم بین ما و قبر او فرسخ ها فاصله است! فرمود: به بلندی برو به سمت راست و چپ خود توجه کن سرت را سوی آسمان کن و سپس به سوی قبر حسین بن علی علیه السلام توجّه کن و بگو:
«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ».
اگر چنین کنی برای تو یک زیارت نوشته می‌شود و هر زیارت معادل یک حجّ و یک عمره می‌باشد. سدیر گفت: گاهی می‌شد که در یک ماه بیش از بیست بار این کار را انجام می‌دادم.
· عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَّلامُ: یَا سَدِیرُ تُکْثِرُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ عَلَیهِ السَّلامُ قُلْتُ: إِنَّهُ مِنِّی بَعِیدٌ فَقَالَ: أَ لَا أُعَلِّمُکَ شَیْیاً إِذَا أَنْتَ فَعَلْتَهُ کُتِبَتْ لَکَ بِذَلِکَ الزِّیَارَةُ قُلْتُ: بَلَی قَالَ: اغْتَسِلْ فِی مَنْزِلِکَ وَ انْزِلْ إِلَی سَطْحِ دَارِکَ وَ أَشِرْ إِلَیْهِ بِالسَّلَامِ تُکْتَبْ لَکَ بِذَلِکَ الزِّیَارَةُ.[۴]
سَدیر گفت: حضرت صادق علیه السلام به من فرمود: ای سدیر آیا زیاد به زیارت قبر حسین بن علی علیه السلام می‌روی عرض کردم: راه من دور است. فرمود: آیا می‌خواهی عملی به تو بیاموزم که اگر آن را انجام دهی برای تو آن زیارت نوشته شود عرض کردم: بله. فرمود: در منزلت غسل کن به بام منزلت برو و با سلام به سوی قبر حسین بن علی اشاره کن برای تو آن زیارت نوشته می‌شود.
· عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ ثُوَیْرٍ قَالَ: کُنْتُ أَنَا وَ یُونُسُ بْنُ ظَبْیَانَ وَ الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ وَ أَبُو سَلَمَةَ السَّرَّاجُ جُلُوساً عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَّلامُ وَ کَانَ الْمُتَکَلِّمُ مِنَّا یُونُسَ وَ کَانَ أَکْبَرَنَا سِنّاً. فَقَالَ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنِّی کَثِیراً مَا أَذْکُرُ الْحُسَیْنَ عَلَیهِ السَّلامُ فَأَیَّ شَیْءٍ أَقُولُ فَقَالَ: قُلْ: «صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ» تُعِیدُ ذَلِکَ ثَلَاثاً فَإِنَّ السَّلَامَ یَصِلُ إِلَیْهِ مِنْ قَرِیبٍ وَ مِنْ بَعِید.[۵]
حسین بن ثُوَیر نقل می‌کند: من یونس بن ظَبیان مُفَضَّل بن عمر و ابو سَلَمَۀ نزد حضرت صادق علیه السلام نشسته بودیم. در بین ما یونس که مسن تر از همه ما بود سخن می‌گفت. عرض کرد: فدایت شوم من زیاد به یاد حسین بن علی علیه السلام هستم در این حالت چه بگویم
فرمود: سه بار بگو: «صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ» همانا سلام از دور و نزدیک به حسین بن علی علیه السلام می‌رسد.
· دَخَلَ حَنَانُ بْنُ سَدِیرٍ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ عِنْدَهُ جَمَاعَةٌ مِنْ أَصْحَابِهِ فَقَالَ: یَا حَنَانَ بْنَ سَدِیرٍ تَزُورُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی کُلِّ شَهْرٍ مَرَّةً قَالَ: لَا قَالَ: فَفِی کُلِّ شَهْرَیْنِ قَالَ: لَا قَالَ: فَفِی کُلِّ سَنَةٍ قَالَ: لَا قَالَ: مَا أَجْفَاکُمْ بِسَیِّدِکُمْ! قَالَ: یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ قِلَّةُ الزَّادِ وَ بُعْدُ الْمَسَافَةِ. قَالَ: أَ لَا أَدُلُّکُمْ عَلَی زِیَارَةٍ مَقْبُولَةٍ وَ إِنْ بَعُدَ النَّایِی قَالَ: فَکَیْفَ أَزُورُهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ قَالَ: اغْتَسِلْ یَوْمَ الْجُمُعَةِ أَوْ أَیَّ یَوْمٍ شِیْتَ وَ الْبَسْ أَطْهَرَ ثِیَابِکَ وَ اصْعَدْ إِلَی أَعْلَی مَوْضِعٍ فِی دَارِکَ أَوِ الصَّحْرَاءِ فَاسْتَقْبِلِ الْقِبْلَةَ بِوَجْهِکَ بَعْدَ مَا تُبَیِّنُ أَنَّ الْقَبْرَ هُنَالِکَ یَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی: «فَأَیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ» ثُمَّ قُلْ:
حَنَان بن سَدیر گفت: نزد حضرت صادق علیه السلام رفته و تعدادی از یاران حضرتش را در آنجا دیدم. فرمود: ای حنان آیا در هر ماه حسین بن علی علیه السلام را زیارت می‌کنی عرض کردم: خیر فرمود: در هر دو ماه حضرتش را زیارت می‌کنی عرض کردم: خیر فرمود: در هر سال چطور عرض کردم: خیر فرمود: چقدر نسبت به آقایتان جفاکارید! عرض کردم: ای فرزند رسول خدا کمی زاد و توشه و دوری راه مانع است. فرمود: آیا می‌خواهید شما را به زیارت مقبولی راهنمایی کنم هرچند از راه دور باشد عرض کردم: ای فرزند رسول خدا چگونه او را زیارت کنم فرمود: روز جمعه یا هر روز دیگر که می‌خواهی غسل کن. پاکیزه ترین لباس‌هایت را بپوش. به بالاترین موضع خانه ات یا به صحرا برو.[۶]
«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلَایَ وَ ابْنَ مَوْلَایَ وَ سَیِّدِی وَ ابْنَ سَیِّدِی السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلَایَ یَا قَتِیلَ بْنَ الْقَتِیلِ الشَّهِیدَ بْنَ الشَّهِیدِ السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ
أَنَا زَایِرُکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ بِقَلْبِی وَ لِسَانِی وَ جَوَارِحِی وَ إِنْ لَمْ أَزُرْکَ بِنَفْسِی وَ الْمُشَاهَدَةِ فَعَلَیْکَ السَّلَامُ یَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللَّهِ وَ وَارِثَ نُوحٍ نَبِیِّ اللَّهِ وَ وَارِثَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللَّهِ وَ وَارِثَ مُوسَی کَلِیمِ اللَّهِ وَ وَارِثَ عِیسَی رُوحِ اللَّهِ وَ کَلِمَتِهِ وَ وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِیبِ اللَّهِ وَ نَبِیِّهِ وَ رَسُولِهِ وَ وَارِثَ عَلِیٍّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَصِیِّ رَسُولِ اللَّهِ وَ خَلِیفَتِهِ وَ وَارِثَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَصِیِّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ
لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَکَ وَ جَدَّدَ عَلَیْهِمُ الْعَذَابَ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ
أَنَا یَا سَیِّدِی مُتَقَرِّبٌ إِلَی اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ وَ إِلَی جَدِّکَ رَسُولِ اللَّهِ وَ إِلَی أَبِیکَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ إِلَی أَخِیکَ الْحَسَنِ وَ إِلَیْکَ یَا مَوْلَایَ
فَعَلَیْکَ سَلامُ اللَّهِ وَ رَحْمَتُهُ بِزِیَارَتِی لَکَ بِقَلْبِی وَ لِسَانِی وَ جَمِیعِ جَوَارِحِی فَکُنْ یَا سَیِّدِی شَفِیعِی لِقَبُولِ ذَلِکَ مِنِّی وَ أَنَا بِالْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَایِکَ وَ اللَّعْنَةِ لَهُمْ وَ عَلَیْهِمْ أَتَقَرَّبُ إِلَی اللَّهِ وَ إِلَیْکُمْ أَجْمَعِینَ فَعَلَیْکَ صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ رِضْوَانُهُ وَ رَحْمَتُهُ».
آن گاه کمی به سمت چپ میل کن و به جانب قبر علیّ بن الحسین علیه السلام که در کنار پای پدرش می‌باشد رو کن و به همانگونه که بر پدرش سلام نمودی بر وی سلام کن و در ادامه برای هر امری از امور دین و دنیای خود دعا کن. سپس چهار رکعت نماز زیارت بخوان البته نماز زیارت هشت یا شش یا چهار یا دو رکعت است و افضل آن هشت رکعت است. سپس به قبله روی کن به طرف قبر ابی عبدالله الحسین علیه السلام و بگو:
«أَنَا مُوَدِّعُکَ یَا مَوْلَایَ وَ ابْنَ مَوْلَایَ وَ سَیِّدِی وَ ابْنَ سَیِّدِی وَ مُوَدِّعُکَ یَا سَیِّدِی وَ ابْنَ سَیِّدِی یَا عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ وَ مُوَدِّعُکُمْ یَا سَادَتِی یَا مَعْشَرَ الشُّهَدَاءِ فَعَلَیْکُمْ سَلَامُ اللَّهِ وَ رَحْمَتُهُ وَ رِضْوَانُهُ».[۷]
· در کتاب عتیق غروی زیارت حسین بن علی علیه السلام از راه دور اینگونه نقل شده است:
«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا نُورَ اللَّهِ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا إِمَامَ الْمُؤْمِنِینَ وَ سُلَالَةَ النَّبِیِّینَ وَ الْوَصِیِّینَ وَ شَاهِدَ یَوْمِ الدِّینِ
السَّلَامُ عَلَی جَدِّکَ رَسُولِ اللَّهِ سَیِّدِ الْمُرْسَلِینَ وَ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ السَّلَامُ عَلَی أَبِیکَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ وَارِثِ عِلْمِ النَّبِیِّینَ السَّلَامُ عَلَی أُمِّکَ فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِینَ السَّلَامُ عَلَی أَخِیکَ وَ شَقِیقِکَ الْحَسَنِ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
أَشْهَدُ أَنَّکَ وَ آبَاءَکَ الَّذِینَ کَانُوا مِنْ قَبْلِکَ وَ أَبْنَاءَک الَّذِینَ مِنْ بَعْدِکَ مَوَالِیَّ وَ أَوْلِیَایِی وَ أَشْهَدُ أَنَّکُمْ أَصْفِیَاءُ اللَّهِ وَ خِیَرَتُهُ وَ حُجَّتُهُ الْبَالِغَةُ عَلَی خَلْقِهِ انْتَجَبَکُمْ بِعِلْمِهِ أَصْفِیَاءَ لِدِینِهِ وَ قُوَّاماً بِأَمْرِهِ وَ خُزَّاناً لِعِلْمِهِ وَ حَفَظَةً لِسِرِّهِ وَ مَعَادِنَ لِکَلِمَاتِهِ وَ تَرَاجِمَةً لِوَحْیِهِ وَ شُهَدَاءَ عَلَی عِبَادِهِ وَ أَنَّهُ جَلَّ ذِکْرُهُ اسْتَرْعَی بِکُمْ خَلْقَهُ وَ أَوْرَثَکُمْ کِتَابَهُ وَ خَصَّکُمْ بِکَرَایِمِ الْإِیمَانِ وَ التَّنْزِیلِ وَ آتَاکُمُ التَّأْوِیلَ وَ جَعَلَکُمْ تَابُوتَ حِکْمَتِهِ وَ عَصَایِبَ عُرْوَتِهِ وَ مَنَاراً فِی بِلَادِهِ وَ ضَرَبَ لَکُمْ مَثَلًا مِنْ نُورِهِ وَ أَجْرَی فِیکُمْ مِنْ رَوْحِهِ وَ عَصَمَکُمْ مِنَ الزَّلَلِ وَ طَهَّرَکُمْ مِنَ الدَّنَسِ وَ أَذْهَبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ وَ آمَنَکُمْ مِنَ الْفِتَنِ فَبِکُمْ تَمَّتِ النِّعْمَةُ وَ اجْتَمَعَتِ الْفُرْقَةُ وَ ایْتَلَفَتِ الْکَلِمَةُ فَلَکُمُ الطَّاعَةُ الْمُفْتَرَضَةُ وَ الْمَوَدَّةُ الْوَاجِبَةُ وَ أَنْتُمْ أَوْلِیَاءُ اللَّهِ النُّجَبَاءُ وَ عِبَادُهُ الْمُکْرَمُونَ
أَدْعُوکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْکَ مِنْ بُعْدِ الْبِلَادِ وَ الْمَسَافَةِ زَایِراً مُسْتَبْصِراً لِشَأْنِکَ وَافِداً بِقَلْبِی نَحْوَکَ عَارِفاً بِحَقِّکَ مُوَالِیاً لِأَوْلِیَایِکَ مُعَادِیاً لِأَعْدَایِکَ فَعَلَیْکَ سَلَامُ اللَّهِ وَ رَحْمَتُهُ وَ بَرَکَاتُهُ
أَدْعُوکَ زَایِراً وَافِداً عَایِذاً بِکَ مُسْتَجِیراً مِمَّا حَمَلْتُ عَلَی نَفْسِی وَ احْتَطَبْتُ عَلَی ظَهْرِی فَکُنْ شَفِیعاً إِلَی رَبِّی وَ رَبِّکَ فَإِنَّ لِی ذُنُوباً وَ أَوْزَاراً وَ لَکَ عِنْدَ اللَّهِ مَقَامٌ مَعْلُومٌ وَ جَاهٌ عَظِیمٌ
اللَّهُمَّ یَا رَبَّ الْأَرْبَابِ صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ إِنِّی عُذْتُ بِوَلِیِّکَ وَ ابْنِ نَبِیِّکَ فَافْکُکْ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ
آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ بِمَا أُنْزِلَ عَلَیْکُمْ وَ أَتَوَلَّی آخِرَکُمْ بِمَا أَتَوَلَّی بِهِ أَوَّلَکُمْ وَ أَبْرَأُ إِلَی اللَّهِ مِنْ کُلِّ وَلِیجَةٍ دُونَکُمْ فَکَفَرْتُ بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَاللَّاتِ وَ الْعُزَّی
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ عَلَی آلِهِ الطَّاهِرِینَ یَا اللَّهُ یَا رَبَّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ الْأَیِمَّةِ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِهِمْ فَفُکَّ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ لَا تَقْطَعْ رَجَایِی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
وَ السَّلَامُ عَلَی مَلَایِکَةِ اللَّهِ الْعُکُوفِ فِی فِنَایِکَ وَ عَلَی الشُّهَدَاءِ الْمُسْتَشْهَدِینَ مَعَکَ الثَّاوِینَ حَوْلَکَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ نَبِیِّنَا مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَی وَ بِحَقِّ وَلِیِّکَ وَ وَصِیِّ نَبِیِّکَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیٍّ الْمُرْتَضَی وَ بِحَقِّ الزَّهْرَاءِ فَاطِمَةَ الْکُبْرَی سَیِّدَةِ النِّسَاءِ وَ بِحَقِّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ سِبْطَیْ نَبِیِّ الْهُدَی وَ رَضِیعَیِ النَّدَی وَ بِحَقِّ عَلِیٍّ زَیْنِ الْعَابِدِینَ وَ قُرَّةِ عَیْنِ النَّاظِرِینَ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ بَاقِرِ عِلْمِ النَّبِیِّینَ وَ بِحَقِّ الْخَلَفِ جَعْفَرٍ الصَّادِقِ مِنَ الصَّادِقِینَ وَ بِحَقِّ مُوسَی الصَّالِحِ مِنَ الصَّالِحِینَ وَ بِحَقِّ عَلِیٍّ الرِّضَا مِنَ الرَّاضِینَ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ الْخَیِّرِ مِنَ الْخَیِّرِینَ وَ بِحَقِّ الصَّابِرِ عَلِیٍّ الشَّکُورِ مِنَ الصَّابِرِینَ وَ بِحَقِّ الْحَسَنِ التَّقِیِّ مِنَ التَّقِیِّینَ وَ السَّجَّادِ الثَّانِی وَ مُکَابِدِ لَیْلَةِ التَّمَامِ بِالسَّهَرِ وَ بِحَقِّ النَّفْسِ الزَّکِیَّةِ وَ الرُّوحِ الطَّیِّبَةِ وَ الْخَلَفِ الصَّادِقِ وَ حُجَّتِکَ وَ بَیِّنَتِکَ عَلَی خَلْقِکَ وَ مَنْ هُمْ بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مُخَاصِمُونَ سَمِیِّ نَبِیِّکَ وَ مُظْهِرِ دِینِکَ وَ النّاصِرِ لِأَوْلِیَایِکَ وَ الْقَاطِعِ لِأَعْدَایِکَ فِی عِبَادِکَ وَ بِلَادِکَ اللَّهُمَّ فَبِحَقِّکَ عَلَیْهِمْ وَ بِحَقِّهِمْ عَلَیْکَ وَ بِشَأْنِهِمْ عِنْدَکَ فَإِنَّ لَهُمْ عِنْدَکَ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ تُبْ عَلَیَّ یَا تَوَّابُ وَ افْتَحْ عَلَیَّ أَبْوَابَ رِزْقِکَ الْحَلَالِ الطَّیِّبِ وَ عَلَی أَهْلِی وَ وُلْدِی وَ إِخْوَتِی وَ عَلَی جَمِیعِ عِبَادِکَ مِنْ إِخْوَانِیَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ أَعِذْنِی وَ أَهْلِی وَ وُلْدِی وَ إِخْوَتِی وَ أَهْلَ عِنَایَتِی وَ إِخْوَانِی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِنَ الْفَقْرِ فِی الدُّنْیَا وَ مِنَ النَّارِ فِی الْآخِرَةِ وَ لَا تَکِلْنِی إِلَی نَفْسِی وَ لَا إِلَی أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ طَرْفَةَ عَیْنٍ وَ لَا أَقَلَّ مِنْ ذَلِکَ وَ لَا أَکْثَرَ وَ أَصْلِحْ لِی وَ لِأَهْلِی وَ وُلْدِی وَ إِخْوَتِی وَ أَخَوَاتِی شَأْنَنَا کُلَّهُ وَ اکْفِنِی وَ إِیَّاهُمْ مَا أَهَمَّنَا مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ أَعُوذُ بِکَ مِنْ کُلِّ فِتْنَةٍ وَ مِنْ فِتْنَةِ الدَّجَّالِ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ وَ أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ وَ عَلَی آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً».[۸]
· مرحوم علامه مجلسی در بحارالانوار می‌نویسد:
به خط بعضی از بزرگان دیدم که از دست خط مرحوم شهید اوّل چنین نقل کرده است:
ابوالحسن فارسی گفت: من زیاد به زیارت اباعبدالله الحسین علیه السلام می‌رفتم. اما مالم کم شد و جسمم ضعیف گشت و لذا زیارت حضرتش را ترک کردم. در خواب رسول خدا صلّی الله علیه وآله را به همراه حسنین علیهماالسلام دیدم. از کنار آنها عبور می‌کردم که حسین بن علی علیه السلام عرض کرد: ای رسول خدا این مرد زیاد به زیارت من می‌آمد امّا دیگر نمی‌آید. رسول خدا صلّی الله علیه و آله به من فرمود: آیا تو زیارت حسین را رها کرده ای عرض کردم: هرگز من مولای خویش را رها نمی‌کنم ولیکن ضعیف و پیر شده و مالم نیز کم شده است و لذا زیارت نمی‌روم. فرمود: هر شب بر بام خانه ات برو و با انگشت اشاره به سوی قبر حسین بن علی اشاره کن و بگو:
«السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَی جَدِّکَ وَ أَبِیکَ السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَی أُمِّکَ وَ أَخِیکَ السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَی الْأَیِمَّةِ مِنْ بَنِیکَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا صَاحِبَ الدَّمْعَةِ السَّاکِبَةِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا صَاحِبَ الْمُصِیبَةِ الرَّاتِبَةِ لَقَدْ أَصْبَحَ کِتَابُ اللَّهِ فِیکَ مَهْجُوراً وَ رَسُولُ اللَّهِ فِیکَ مَحْزُوناً وَ عَلَیْکَ السَّلَامُ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.
السَّلَامُ عَلَی أَنْصَارِ اللَّهِ وَ خُلَفَایِهِ السَّلَامُ عَلَی أُمَنَاءِ اللَّهِ وَ أَحِبَّایِهِ السَّلَامُ عَلَی مَحَالِّ مَعْرِفَةِ اللَّهِ وَ مَعَادِنِ حِکْمَةِ اللَّهِ وَ حَفَظَةِ سِرِّ اللَّهِ وَ حَمَلَةِ کِتَابِ اللَّهِ وَ أَوْصِیَاءِ نَبِیِّ اللَّهِ وَ ذُرِّیَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ».
پس آنچه می‌خواهی درخواست کن که همانا زیارت تو از نزدیک و دور قبول می‌شود.[۹]
· عَنْ عَلْقَمَةَ بْنِ مُحَمَّدٍ الْحَضْرَمِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ علیه السلام قَالَ: إِنِ اسْتَطَعْتَ یَا عَلْقَمَةُ أَنْ تَزُورَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ بِهَذِهِ الزِّیَارَةِ فِی دَارِکَ وَ نَاحِیَتِکَ وَ حَیْثُ کُنْتَ مِنَ الْبِلَادِ فِی أَرْضِ اللَّهِ فَافْعَلْ ذَلِکَ وَ لَکَ ثَوَابُ جَمِیعِ ذَلِکَ.[۱۰]
علقمۀ از حضرت باقر علیه السلام نقل می‌کند که فرمود: ای علقمۀ اگر می‌توانی هر روز زیارت عاشورا را درخانه ات یا جایی که هستی یا هر سرزمینی از زمین خدا که هستی بخوان که تمام ثواب‌های این زیارت برای تو منظور خواهد شد.
· قَالَ عَلْقَمَةُ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام: إِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَزُورَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ بِهَذِهِ الزِّیَارَةِ فَافْعَلْ وَ لَکَ ثَوَابُ جَمِیعِ ذَلِکَ.[۱۱]
علقمه از حضرت باقر علیه السلام نقل می‌کند که فرمود: اگر می‌توانی هرروز این زیارت یعنی زیارت عاشورا را بخوان که تمام ثواب‌های این زیارت برای تو منظور خواهد شد.
[۱] - کافی ج۴ ص۵۸۹
[۲]- در روایت مشابهی که در کامل الزیارات نقل شده است جناب سدیر در انتهای حدیث می‌گوید: فَرُبَّمَا فَعَلْتُهُ فِی النَّهَارِ أَکْثَرَ مِنْ عِشْرِینَ مَرَّةً. یعنی روزهایی می‌شد که بیش از بیست بار این کار را انجام می‌دادم.(کاملالزیارات ص۲۸۷/ بحارالأنوار ج۱۰۱ ص۳۶۵ به نقل از کامل الزیارات)
[۳] - المزار الکبیر ص۴۳۸
[۴] - وسایلالشیعة ج۱۴ ص۵۷۸ به نقل از کامل الزیارات/ بحارالأنوار ج۱۰۱ ص۳۶۷ به نقل از کامل الزیارات
[۵] - کافی ج ۴ ص۵۷۵/ وسایلالشیعة ج۱۴ ص۴۹۴ به نقل از کافی
[۶] - مرحوم علامه مجلسی در بحارالانوار می‌نویسد: خواندن زیارت در هر مکانی که میسّر باشد جایز است اگر چه در مکان بلندی نباشد. این بیان به دلیل عمومیّتی است که در بعضی از اخبار وارد شده است. البته افضل و احوط آن است که زیارت در بام بلند یا در صحرا خوانده شود.(بحارالانوار ج۱۰۱ ص۳۷۱)
[۷] - بحارالأنوار ج۱۰۱ ص۳۶۷-۳۶۸ به نقل از کامل الزیارات/ کاملالزیارات ص۲۸۹-۲۹۰
[۸] - بحارالأنوار ج۱۰۱ ص۳۷۱-۳۷۳ به نقل از کتاب العتیق الغروی
[۹] - بحارالأنوار ج۱۰۱ ص۳۷۵-۳۷۶
[۱۰] - مستدرکالوسایل ج۱۰ ص۳۰۹ به نقل از المزارالقدیم
[۱۱]- مصباحالمتهجد ص۷۷۶
فطرت
