رضایت یا عدم رضایت حضرت زهرا سلام الله علیها چه اهمیتی دارد؟ آیا در صدر اسلام دو نفر نمیتوانند با هم قهر باشند یا از هم ناراضی باشند در حالی که هردو مسلمانند و هردو موجب هدایتاند؟
عقل سلیم و قلبی که حداقلی از وجدان را داشته باشد نمیتواند بپذیرد وقتی دامنهی قهر و غضب یک فرد از فرد دیگر بسیار زیاد است میتوان به هردوی آنها اقتدا کرد. خصوصاً اینکه بر مقدم بودن میان آندو، بین مسلمانان بحث است.
یک گروه میگوید: اصلاً بین آنها قهر و غضبی نبوده. گروه دیگر میگوید: قهر و غضب بوده اما به هر حال هردوی آنها خوباند و هردو راه راست و ستارهی هدایت.
گروه سوم میگوید: نمیتوان گفت هردو راه هدایتاند چراکه دامنهی قهر و غضب تا جایی کشیده شده است که یک طرف دعوا وصیت میکند شبانه غسل شود و شبانه دفن شود و رسماً اعلام میکند هیچگاه راضی نمیشوم.
تمام آنچه را که گفته شد را به مطالب زیر اضافه کنید. مطالبی که مورد تایید اهل سنت نیز قرار گرفته است.
۱- حضرت زهرا سلام الله علیها هیچگاه از خلیفهی اول و دوم راضی نشدند.(۱)
۲-رضایت حضرت زهرا ملاک رضایت خدا و رسول اوست.(۲)
منبع: وبلاگ من هم شیعه هستم
(۱)پس فاطمه علیهاالسلام به آنان گفت: «من خداوند، و فرشتگان او را شاهد میگیرم که شما دو نفر، مرا به خشم آوردید و مرا خشنود نساختید و اگر پیغمبر صلی اللَّه علیه و آله را ملاقات کنم، از شما به او شکایت خواهم کرد». [الامامة والسیاسة، ج ۱، صص ۱۴- ۱۵؛ ر. ک: بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۳۰۸؛ ج ۷۱، ص ۲۵۴؛ ج ۴۳، صص ۱۷۰- ۱۷۱؛ دلایل الامامه، ص ۴۵، عوالم العلوم، ج ۱، صص ۴۱۱، ۴۶۵، ۴۹۱- ۴۹۹؛ کفایةالاثر، صص ۶۴- ۶۵؛ البرهان، ج ۳، ص ۶۵؛ علل الشرایع، ج ۱، صص ۱۸۶- ۱۸۹؛ مرآةالعقول، ج ۵، صص ۳۲۲- ۳۲۳؛ ضیاءالعالمین، ج ۲، ق ۳، صص ۸۵- ۸۷؛ الجامع الصغیر، ص ۱۲۲؛ الرسایل الاعتقادیه، ص ۴۴۸.] و هنگامی که ابوبکر بواسطه این سخن گریست، عمر او را توبیخ کرد و گفت: برای خشم زنی اینگونه جزع میکنی... [ر. ک: عوالم العلوم، ج ۱۱، ص ۵۰۰؛ علل الشرایع، ج ۱، ص ۱۸۷؛ ضیاءالعالمین، ج ۲، ق ۳، ص ۸۷.]
(۲)عن علی رضی اللّه عنه قال: قال رسول اللّه صلی اللّه علیه وآله وسلم لفاطمة: «إنّ اللّه یغضب لغضبک، ویرضی لرضاک. هذا حدیث صحیح الإسناد ولم یخرجاه.
المستدرک: ۳/۱۵۳، مجمع الزواید: ۹/۲۰۳، الآحاد والمثانی للضحاک: ۵/۳۶۳، الذریة الطاهرة النبویة للدولابی: ۱۱۹، المعجم الکبیر للطبرانی: ۱/۱۰۸، ۲۲/۴۰۱، نظم درر السمطین للزرندی الحنفی: ۱۷۸، الکامل لعبداللّه بن عدی: ۲/۳۵۱، تاریخ مدینة دمشق: ۳/۱۵۶، أسد الغابة:۵/۵۲۲، ذیل تاریخ بغداد: ۲/۱۴۰، ۲/۱۴۱ میزان الاعتدال:۲/۴۹۲، الإصابة: ۸/۲۶۵،۲۶۶، تهذیب التهذیب: ۲۱/۳۹۲، سبل الهدی والرشاد للصالحی الشامی: ۱۱/ ۴۴.
عن المِسْوَر بن مَخْرَمَة أنّ رسول اللّه صلی اللّه علیه وسلم قال: «فاطمة بَضْعَة منّی فمن أغضبها أغضبنی. صحیح البخاری ۴/۲۱۰، (ص ۷۱۰، ح ۳۷۱۴)، کتاب فضایل الصحابة، ب ۱۲ ـ باب مَنَاقِبُ قَرَابَةِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم.
عن المسور بن مخرمة قال قال رسول اللّه صلی اللّه علیه وسلم: «إِنَّمَا فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی یُؤْذِینِی مَا آذَاهَا. صحیح مسلم ۷/۱۴۱ ح ۶۲۰۲) کتاب فضایل الصحابة رضی الله تعالی عنهم، ب ۱۵ ـباب فَضَایِلِ فَاطِمَةَ بِنْتِ النَّبِیِّ عَلَیْهَا الصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ.