دوازده

دوازده

تعلیم دیده‌ایم ز یک تا دوازده
ما بیست می‌شویم فقط با دوازده

تا یازده شماره نمودیم بی‌شمار
شاید شود شماره‌ی فردا: دوازده

بی ماه آخرین نشود سال‌ها تمام
وین سالیان سال، دریغا دوازده

ما عهد بسته ایم که در عهد انتظار
پاسخ به هر"چرا"ست که: زیرا دوازده

پیوسته حسَ آینه در اوج حیرت است
باشد سؤال آینه: آیا دوازده؟

هرگز نخفته است که شاید عیان شود
پنهان ترین شکوه تماشا: دوازده

صبحی قسم به سوره‌ی"والعصر"می شود
"ساعت به وقت شرعی زهرا دوازده"

ع-ت-بینا
اول رمضان ۱۴۲۸
شهریور ۸۶