در مقام شفاعت فاطمه(سلام الله علیها)
بسم الله الرحمن الرحیم
شخص اول وجود پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) گفت: این سور مرا پیر کرد. یکی از این سور، سوره"واقعه"است. عیسی ابن مریم(علیه السلام)،"کلمه الله"از جبرییل سیوال کرد، از جبرییلی که خدا در قرآن از او تعبیر کرده به"شدیدالقوی، ذو مرة فاستوی و هو فی الافق الاعلی"گفت: قیامت کی قیام میشود؟
ببینید همه چنین روزی را در پیش داریم. ما اگر بدانیم که آن روز که در پیش است چه روزی است و گره گشای آن روز کیست، فاطمیّه اینچنین نخواهد بود.
پرسید قیامت کی قیام میشود؟"عن السّاعة"تا اسم قیامت را برد جبرییل چنان لرزید که افتاد. بعد که به خود آمد گفت: عیسی! این علم مخزون خداست. چنانچه تو و من نیز نمیدانم. من هم بی خبرم.
قیامت حقیقتی است که از شنیدن اسمش جبرییل غش میکند! ما چون نمیفهمیم آسوده ایم. چون بی خبریم آسوده ایم. این متن قرآن است."اذا وقعت الواقعة لیس لوقعتها کاذبه خافضة رافعة اذا رجت الارض رجّا و بسّت الجبال بسّا فکانت هبایا منبثّا......."چرا پیغمبر پیر شد؟ کسی باید این سوره را بخواند. آنچه در آن هست را بفهمد بعد"اصحاب میمنة و مشیمة"را بشناسد بعد ببیند خدا چه گفته، بعد بفهمد قیامت چیست.
بعد که خدا بیان میکند"اذا رجّت الارض رجّا... این را بفهمد. یک کلمه بدانید! روزی که سر کوه این بیاید با ما چه خواهد کرد؟"وقتی کوه ها کنده بشود، چنان کنده میشود، به آفتاب نگاه کن در شعاع آفتاب آن ذرّات که میبینی اینها"هباء منبثّا"است! همه این سلسله جبال این کوه دماوند را نگاه کن! مثل همان ذرّههایی میشوند که در شعاع آفتاب میبینید. این کلام خداست.
حالا توجّه کن، یک ناروا، یک ناسزا، یک وقت به یک جاهل میگویی، این یک حساب دارد. یک وقت همان ناروا به مثل شیخ انصاری یا شیخ طوسی گفته میشود، این حساب عوض میشود چون این کلمه به یک عالم گفته شده است. حالا اگر همان ناسزا به سلمان گفته شود اگر به امام گفته شود چه جور حساب عوض میشود؟ ما در هر گناهی به خدا اهانت میکنیم خدایی که عظمتش نامحدود است.
گناه نامحدود، عذاب نامحدود میطلبد. یک روزی است آن روز، خطابش به شخص حضرت خاتم است میفرماید:"آن روز میبینی مردم مست شده اند ولی مست نیستند این از شدّت عذاب خداست. از شدّت عذاب خدا و از گرفتاری آن روز، پدر، پسر را فراموش میکند و پسر پدر را و برادر، برادر را.
در چنین گیر و داری در چنین اضطراب و غوغایی یک مشکل گشا هست. کنار عرش میایستد. در چنین غوغایی، اینها اسراری است، دقایقی است، وقتی کنار عرش میایستد گفتنی نیست الآن شرح مطلب، وقتش نیست،... آن پیراهن ـ پیراهن خونین حسین(علیه السلام) ـ را باز میکند، بعد که باز کرد، روی دست نمیگیرد روی سرش میکشد. بعد که روی سر انداخت، جبرییل میآید میگوید: خدا به تو سلام میرساند و میگوید:"هر چه میخواهی بخواه!".
حالا آنچه که وظیفه همه را روشن میکند این جمله است، در چنین غوغایی، جبرییل میگوید:"سلی حاجتک"، مرزی ندارد. هر چه که میخواهی. حالا اول کلمه ای که فاطمه میفرماید چیست؟ اول کلمه این است:"یا ربّ شیعتی"حالا ما چه باید بگوییم؟
کسی که، خوب دقّت کنید! کسی که در چنین روزی و در چنین غوغایی به فکر من و تو است آیا من و تو به این اندازه برای آن شبی که آن جنازه برداشته شد، قدم برداشته ایم؟ کاری کرده ایم؟ این مملکت خواب است! روز سوم جمادی الثّانی است باید بیدار شود. یکپارچه بشود"یا زهرا". ما چه جور تحمل کنیم؟
آن پیغمبری که مقامش به این اندازه است که خدا در قرآن میفرماید"لعمرک". هر وقت من خودم به این کلمه متوجه میشوم مبهوتم. خدا میگوید"لامرک"یعنی به جان تو قسم! چنین پیغمبری که خدا بردش به جایی که"قاب قوسین او ادنی"در مقامی که جبرییل فرو ماند و او گذشت و رسید به"کان قاب قوسین او ادنی، فاوحی الی عبده ما اوحی".
چنین پیغمبری که مبعوث شد خاک بر سرش ریختند، خاکستر ریختند، دندانش را شکستند برای چه؟برای اینکه من و تو امروز سر به سجده بگذاریم و بگوییم:"سبحان ربی الاعلی وبحمده". احیاء کرد نام خدا و تمام انبیاء و معارف الهیّه را.
بعد گفت: ایّهاالنّاس! این فاطمه پاره تن من است، میوه دل من است. به این مردم سپرد امانتش را. بعد نیمه شب این امانت سپرده را تحویل گرفت چه جور تحویلی؟ جوری که امیرالمومنین(علیه السلام)، کسی که اگر عالم به هم بخورد دل او بهم نمیریزد. کسی که تیر به پایش رسید همه جمع شدند گفتند نمیتوان این تیر را از پایش کشید مگر در نماز. چون در نماز روحش میرفت به جایی که گفتنی نیست.
چنین کسی که زخم دید و آه هم نکشید، وقتی جنازه را تحویل میداد گفت:"ای کاش علی زنده نبود". حالا وظیفه ما در روز سوم جمادی الثانی چیست؟ چه روزی است این روز؟ هر جا که هستید اسمی از هیچکس نباشد جز فاطمه. فقط اسم، اسم فاطمه زهرا است. اسم قلب سوخته پیغمبر(صلی الله علیه و آله و سلم) است.
هر چه میتوانید بکنید. آنها که مال دارند با مال، آنها که ندارند با هر قدرتی که دارند. هر هییتی که بیشتر بیرون میآید مرهم بیشتری بر قلب امام زمان (عج) است. چون من و تو نمیبینیم امّا او هر روز میبیند. چه میبیند؟ او هم محل قبر را میداند، هم آن کسی را که در قبر خوابیده است را میبیند. هم میبیند چه کسی با چه وضعی خوابیده است. چه بگویم؟ جنازه را غسل میدهند. بدن افتاده میشود.
تعبیری که راجع به حضرت زهرا(سلام الله علیها) است این است: که وقتی بدن را علی (علیه السلام)گذاشت روی مغتسل"کان کالخیال". دیگه چیزی از فاطمه باقی نمانده بود. حالا امام زمان هر روز آن بدن را میبیند. وقتی نگاه میکند میبیند که همه ایران غرق عزا و شیون زهراست، این مرهم دل او کاری میکند که که شب قدر وقتی صحیفه عملمان را خدمت او میدهند قلم روی جرایم ما میکشد. سعادت دنیا و آخرت برای شما ذخیره میکند.
مطلب تمام است. مسئله آنقدر مهم است که پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به علی فرمود ـ وقتی طرف خطاب علی است دقت کنید! ـ فرمود: یا علی! ـ این در تفسیر فرات است ـ یا علی! فاطمه وقتی در محراب میایستد هفتاد هزار ملک مقرّب بر او سلام میکنند و میگویند:"ان الله اصطفاک و طهرک واصطفیک علی نساء العالمین". بعد فرمود:"یا علی فاطمة بضعة منی"فرمود:"فاطمه نور چشم من"است.
هر یک از این توصیفات یک کتاب شرح دارد."میوه قلب من"است. بعد فرمود:"یا علی، به فاطمه بعد از من احسان کن". این کلمه معنی دارد. علی که محتاج سفارش نیست. بفهمید چه خبر است. ختام مطلب،"یا علی! از آن فزع اکبر روز قیامت کسی که در امان است فاطمه است و ذریّه فاطمه و شیعه فاطمه". این است مزد شما در فاطمیه.
اگر امسال همّت کنید و در هر استانی ملاحظه بشود که آنچه در سال قبل برای فاطمه کردید دو برابر شده. بعد که انجام دادید اگر رفتید به مشهد به امام رضا سلام دادید، یا آمدید به قم به حضرت معصومه (سلام الله علیها) دختر موسی ابن جعفر سلام دادید، یا رفتید کربلا کنار آن قبر شش گوشه سلام کردید به سیّدالشّهداء(علیه السلام)، میبینید که این بزرگواران به شما جور دیگری جواب میدهند، به شما جور دیگری نظر میکنند. پیغمبر به شما جور دیگری نظر میکند میگوید این همان است که برای دخترم به سر وسینه میزد. علی به شما جور دیگری جواب سلام میدهد میگوید این همان است که برای آن جنازه غریب دل شب خدمت کرد. این اثر عمل شماست.
اللهم عجا لولیّک الفرج
سایت تابناک