در انتظار فجر عدالت

در انتظار فجر عدالت

۱ ـ میلاد نور حضرت مهدی«علیه السلام» در نیمه ماه مبارک شعبان سال ۲۵۵ هـ. ق چشم به جهان گشودند[۱]. پدر بزرگوارشان حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) و مادر گرامی آن حضرت نرجس ]نرگس[ خاتون می‌باشد. در شب ولادت، عمه­ی امام عسکری(علیه السلام) حضرت به دستور در منزل ایشان ماند. امام به حکیمه خاتون فرمودند: «امشب منتظر تولد فرزندی هستم از نرجس». حکیمه با تعجب پرسید، چطور ممکن است؟ (زیرا اثری از حمل در او ندیده بود)، امام(علیه السلام) فرمود: «او بسان مادر موسی(علیه السلام) است که هیچ کس نمی‌دانست باردار است، زیرا فرعون شکم زنان حامله را پاره می‌کرد». بهرحال طبق نقل حکیمه، خداوند در آن شب فرزندی به امام عسکری(علیه السلام) عنایت کرد و چنین اراده فرموده بود که دشمنان، هرگز قدرت دسترسی به او را پیدا نکنند و چنین اراده کرده بود که او «وارث مستضعفان» در روی کره زمین بشود: «و نُرید أن نمنّ علی الذین استضعفوا فی الأرض ونجعلهم ایمة ونجعلهم الوارثین»([۲]). طبق حکمت الهی در فاصله­ی کوتاه سال۲۵۵ تا ۲ هـجری ایشان به طوری مخفی زندگی می‌کردند و در خدمت پدر بزرگوارشان آماده­ی احراز مقام امامت، ولایت، رهبری مسلمانان و بر عهده گرفتن مسیولیت سنگین بودند. با شهادت امام عسکری(علیه السلام) دوران غیبت آغاز و مدت ۷۵ سال (غیبت صغری) حضرت مهدی(علیه السلام) در پنهانی زندگی می‌کردند و مردم بدان صورت که بتوانند حضوری خدمت ایشان مشرف و مشکلات خودشان را در میان بگذارند، امکان نداشت ولی دایماً از انوار و برکات مقدس او بهره مند می‌شدند. دسترسی مردم به واسطه­ی نایبان خاص او صورت می‌گرفت (از سال ۲۵۵ تا ۳۳۰ هـ. ق).

۲ ـ راز غیبت فلسفه و راز حقیقی غیبت برای عموم مردم بیان نشده است و به غیر از اولیاء خاص الهی (پیامبران خداوند و امامان معصومین«ع») از آن اطلاع ندارند؛ ولی بطور کلی از میان ادله­ی عقلی و نقلی می‌توان فوایدی را برای آن بدست آورد:

الف) امتحان و آزمایش به واسطه­ی همین مسئله غیبت است که خداوند می­خواهد بندگان خودش را بیازماید تا حجت برآنها روشن شود که آیا ایمان واعتقاد واقعی به مبدأ جهان و مصالح او دارند یا خیر؟ باید روشن شود که مؤمنان واقعی در مواقع حساس و هنگامی که دسترسی حضوری به رهبران ممکن نیست کیانند؟ آیا صرف ادعا بر اینکه ما به خداوند ایمان داریم وبه پیشوایان او یعنی ائمه معصومین(علیه السلام) داریم کافی است یا اینکه می‌بایست با آزمایش و امتحان این ایمان واعتقاد سنجیده شود. در نتیجه اگر کسانی در عصر غیب طبق فرمان الهی محکم و پا برجا ایستادند و از مشکلات نهراسیدند و وظایف و دستورات الهی (فروغ دین وا عتقادات صحیح) را دنباله روی نمودند، بحق آنان مؤمنان حقیقی و از رستگاران می‌باشند.

ب) محفوظ ماندن از بیعت یکی از دلایل غیبت محفوظ ماندن از بیعت با ستم کاران است، بطوری که بعد از ظهور، حجت برهمگان تمام می‌باشد. چنانچه در روایتی از امام هشم حضرت علی موسی الرضا(علیه السلام) نقل شده است که فرمود: «گویا شیعیانم را می‌بینم که بعد از مرگ سومین فرزندم در جستجوی امام خود می‌گردند ولی او را نمی‌بینند»، سؤال شد چرا؟ فرمود: «چون امامشان غایب است». عرض شد: چرا غایب می‌شود؟ فرمود: «برای اینکه وقتی با شمشیر (سلاح) قیام نمود بیعت هیچ کسی بر گردنش نباشد».([۳])

ج) خوف برکشته شدن از دلایل دیگر راز غیبت، محفوظ ماندن از کشته شدن به دست نابکارران و دشمنان بشریت معنویت می‌باشد که با پیش آمدن مسیله­ی غیبت، وجود مقدس حضرت ولی عصر(علیه السلام) سالم باقی می‌ماند و تا هنگام ظهور وایشان (که زمان آن فقط، نزد خداوند متعال می‌باشد) که فرا رسد با قیام الهی خود ظلم وستم را نابود و عدل و عدالت را در سراسر گیتی بر قرار می‌نماید (انشاء الله) هرگز مبادا مسیله­ی کشته شدن امام زمان «علیه السلام» را با شهادت پدران بزرگوارش تطبیق و مقایسه نمود زیرا موقعیت وشرایط زمانی متفاوت می‌باشد، ائمه­ی معصومین(علیه السلام) قبل از ایشان، با پذیرا شدن شهادت، امام دیگری مسیولیت امامت را عهده دار می‌شد ولی طبق اراده­ی الهی مسیله­ی امامت باوجود مقدس حضرت مهدی(علیه السلام) خاتمه پیدا می‌کند و در صورتی که ایشان نیز غایب نمی‌شدند و مسیله­ی شهادت و کشته شدن برای ایشان پیش می‌آمد بر خلاف مصلحت الهی می‌بود و زمین از حجت خداوند خالی می‌ماند، درحالی که در اراده­ی خداوند مقدر شده است که می‌بایست حق بر باطل پیروز شود و این (پیروزی حق بر باطل) به دست مبارک مهدی موعود (عج) و در آخر الزمان واقع گردد.

۳ ـ انتظار ظهور امام خمینی (ره)، بنیان­گذار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در یکی از فرمایشات خود فرمودند: «انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است»([۴])

بحق که این سخن چقدر پر معنی است. مسیله­ی انتظار دارای بار معنایی فراوانی از جهت کاربرد ادبی و استعمال در فرهنگ اسلامی دارد و از طرف دیگر مسیله­ی آخر الزمان و انتظار ظهور مهدی موعود دارای مضامین و معانی والا و مقدسی نیز می‌باشد. در روایتی از قول پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده است که فرمودند: «أفضل أعمال أمتی انتظار الفرج من الله عز وجلّ»([۵]) یعنی بهترین و با فضیلت ترین اعمال و کارهای امت من، انتظار رسیدن فرج از نزد خدای عزیز و جلیل می­باشد. و روشن است که فرج حقیقی و نهایی برپایی حق و عدل بجای ظلم و ستم و کفر در روی زمین می‌باشد که تحقق این مسئله طبق آیات قرآن و روایات اسلامی در آخر الزمان به وقوع می‌پیوندد. منتظران واقعی مهدی «علیه السلام» در طول تاریخ انتظار و هم­اکنون به دنبال تحقق عدالت راستین درونی و بیرونی هستند که لازمه­ی این چنین عدالتی، امید، تحرک، شور، حماسه، مقاومت، نفی باطل وطلب حق، خروش، صلابت و قیام (ضد قعود وسکون) بهمراه اعتقاد صحیح توحیدی، محمّدی، علوی و عمل به واجبات وترک محرمات می‌باشد. در کنار این واجبات (بلکه در متن این اعمال) مسیله­ی امر به معروف و نهی از منکر، پای بندی به اخلاق حسنه­ی اسلامی و آمادگی نظامی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. انسانِ مسلمان، منتظر یک قیام بزرگ و یک انقلاب عظیم جهانی، آیا ممکن است که خود هیچ آمادگی برای حضور در این درگیری و کمک به آن نداشته باشد؟ امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید: «لیُعدّن أحدکم لخروج القایم ولو سهماً، فإن الله اذا علم ذلک من نیّته رجوتُ لأن یُنسی فی عمره حتی یدرکه ویکون من اعوانه وانصاره»([۶]). یعنی هرگاه یکی از شما برای قیام مهدی(عج) اسلحه تهیه کند، اگرچه یک تیر باشد. امید است خداوند عمر او را دراز کند تا ظهور و فرج او را درک نماید و از یاوران ایشان باشد. در اینجاست که اندیشه­ی شوم و باطل قاعدی گری و دروغ گویان طرفدار امام زمان(علیه السلام) (انجمن حجتیه در قبل از انقلاب اسلامی) روشن می‌شود که چقدر اسفبار و ضد انتظار است! زیرا به خود زحمت نداده­اند تا بفهمند معنای انتظار و فلسفه­ی غیبت چیست؟ اینان انتظار وطرفداری از امام زمان را به معنی کمک کردن در ازدیاد ظلم و ستم و همراه با سکوت وقعود وخاموسی می­دانند یعنی انتظار مساوی است با کسب بی لیاقتی وعدم حضور. اینان روایاتی را که سخن از قیام مردان مصلح و انقلابی در عصر غیبت می‌دهند را هم ندیده اند، روایاتی که خبر از قیام مردمی از مشرق زمین می‌دهد که زمینه برای ظهور و قیام جهانی حضرت مهدی(عج) را فراهم می­ آورند. باید بهوش باشیم و ارزشهایی که به واسطه­ی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران و در سایه اصل مترقی ولایت فقیه با جان­فشانی جوانان فداکار و شهدا و جانبازان و اُسرا و... بدست آمده است را قدر بدانیم وفریب نیرنگ­بازی­های سالوسان خنّاس­صفت را نخوریم و انشاء الله با حمایت بی دریغ از نظام اسلامی در آینده ای نزدیک شاهد ظهور منجی جهان حضرت مهدی «علیه السلام» باشیم. 

۴ ـ انقلاب اسلامی زمینه ساز قیام جهانی مهدی(علیه السلام) احادیث فراوانی در کتب حدیث وتفسیر از زبان گهربار پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه­ی معصومین(سلام الله علیها) نقل شده است که حقایق و واقعیتهای زیادی را به اثبات می­رساند مانند اینکه ایرانیان وفادارترین امّتها به اسلام می‌باشند و یا اینکه ایرانیان بیشترین بهره را از اسلام دارند. از پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) در حدیثی نقل شده است که فرمود: «ضربتموهم علی تنزیله ولا تنقضی الدنیا حتی یضربوکم علی تأویله»([۷]) یعنی: «دنیا به پایان نمی‌رسد تا روزی که ایرانیان با شما اعراب بر اساس تأویل قرآن جنگ می‌کنند چنانچه شما ابتدا بر اساس تنزیل قرآن (اسلام آوردن ایرانیان) با آنها جنگ کردید. همچنین پیامبر گرامی(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «یخرج ناسٌ من المشرق فیُوطّون للمهدی سلطانه»([۸]). یعنی: در آخر الزمان، گروهی از مشرق زمین قیام می‌کنند و زمینه را برای انقلاب جهانی مهدی(علیه السلام) فراهم می‌آورند. وبالآخره در روایتی آمده است که امام باقر «علیه السلام » می‌فرماید: «کأنّی بقوم قد خرجوا بالمشرق یطلبون الحق فلا یُعطونه ثم یطلبونه فلا یُعطونه فاذا رأوا ذلک وضعوا سیوفهم علی عواتقهم فیعطون ما سألوا فلا یقبلونه حتی یقوموا ولا یدفعونها الا الی صاحبکم...»([۹]).

یعنی، گویا می‌بینم که مردمی در مشرق زمین قیام کرده اند حق را طلب می‌کنند ولی به آنها نمی‌دهد پس از آن دوباره حق را می‌خواهند، باز امتناع می­ورزند، ولی این دفعه مردم شمشیرهای خود را ـ کنایه از سلاح و اسلحه ـ برشانه ها می‌نهند وبالأخره، حکومت تسلیم خواسته‌های آنان می‌شوند ـ ولی این بار نمی‌پذیرند (تا رژیم فاسد را ساقط می‌نمایند) و این حکومت خود را رها نمی‌کنند تا تحویل صاحب شما (حضرت مهدی «عج») می‌دهند... انشاء الله تعالی. در پایان ضمن گرامی­داشت ولادت با سعادت خاتم الاوصیاء حضرت مهدی (ارواحنا فداه)، از خداوند بزرگ تعجیل فرج ایشان و توفیق آشنا شدن با معارف ناب اسلامی و عمل به دستورات قرآن و معارف اهل بیت(علیه السلام) را خواهانم.

[۱] ـ شیخ مفید؛ الارشاد: ۳۴۶، مجلسی بحار الانوار ج۵۱.
[۲]-سوره قصص / ۵.
[۳]-امینی، دادگستر جهان ص۲۲۹.
[۴]-امام خمینی(ره)، صحیفه نور.
[۵]-مجلسی، بحار الانوار ج ۵۲.
[۶]-همان ج ۵۲.
[۷]-محمدی ری شهری، تداوم انقلاب اسلامی ایران تا انقلاب جهانی مهدی(علیه السلام) ص۲۵.
[۸]-همان ص۳۵.
[۹]-همان ص ۲۶.

نویسنده:عباس جعفری