حدیث کساء و منزلت آن
بسم اللّه الرّحمن الرّحیم
الحمد اللّه ربِّ العالمین، وَ صلّی اللَّه علی سیّدنا محمّد و آله الطاهرین.
مرسوم شیعیان است که جلساتی تشکیل میدهند، حدیث کساء را در جمع دوستان و صاحبدلان میخوانند و بدین وسیله به درگاه خداوند متعال تقرب جسته، برای آن ثواب بسیار و آثار مطلوب قایلند و رفع اندوه و گرفتاری خود را خواهان و گشودن گرههای بسته را طالبند. این شیوه بر اساس مطلبی است که در متن حدیث کساء، که روایت مفصل آن در بخش جداگانه در ابتدا آمده، ذکر شده است. ما بر آن شدیم که همراه چاپ متن این حدیث، برای معرفت و آگاهی بیشتر خوانندگان عزیز توضیحی پیرامون آن داشته باشیم چرا که عمل با معرفت از ارزش والاتری برخوردار است.
حدیث کساء چیست؟
کساء در زبان عربی نوعی عبا است که بر دوش اندازند، و گاهی نیز به عنوان زیرانداز و روانداز از آن استفاده میشود. در روایات فراوانی که در کتابهای شیعه و اهل سنت نقل شده وارد است: هنگامی که آیه تطهیر: اِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً [ احزاب: «جز این نیست که خداوند اراده دارد که هرگونه پلیدی را از شما خاندان رسالت دور سازد و شما را پاک و پاکیزه گرداند».] نازل شد پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله و سلم علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام را در خانه ام سلمه از همسران شایسته خود که آیه هم در خانه وی نازل گشته بود گرد آورد و کسایی را که از خیبر آورده شده بود بر سر خود و آن چهار تن کشید، آن گاه دست مبارک از کسا بیرون آورد و به سوی آسمان بلند کرد و عرضه داشت:بار پروردگارا، اینان اهل بیت منند، پس هر گونه پلیدی را از آنان دور ساز و آنان را پاک و پاکیزه گردان. آن گاه جبرییل علیه السلام نازل شد و این آیه را به عنوان تایید خواند.
یا آنکه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم احساس نزول رحمت الهی کرد، آن گاه آنان را در زیر عبا گرد آورد، و پس از دعای حضرتش آیه نازل شد.
ام سلمه گفت: یا رسول الله، آیا من هم داخل شوم؟ فرمود: تو بر سر جای خود باش (یا تو جایگاه خاص خود را دارا هستی) تو عاقبت به خیر و از همسران شایسته پیامبری (اما از اهل بیت نیستی). [ تفصیل این روایات را در بخش بعد ملاحظه خواهید نمود.]
ملاحظه میشود از آن رو که در این حدیث لفظ کساء و داستان کساء بر سر کشیدن آمده، آن را حدیث کساء نامیده اند، چنانکه سوره ی نحل را از آن جهت که زنبور عسل در آن ذکر شده سوره ی نحل، و سوره ی مایده را از آن جهت که لفظ مایده در آن آمده بدین نام خوانده اند. و نیز این پنج شخصیت نورانی پاک را خمسه ی طیبه یا پنج تن آل عبا، و حضرت حسین علیه السلام را خامس آل عبا لقب داده اند. این لقب در نزد مسلمانان صدر اسلام و اصحاب رسول خدا صلی اللَّه علیه و اله و سلم شهرت داشته چنانکه جابربن عبداللَّه انصاری رحمه اللَّه در هنگام زیارت امام حسین علیه السلام در روز اربعین آن حضرت را به خامس اصحاب السکاء خطاب مینماید؛ [ بشارة المصطفی، طبری (قرن ششم) ص ۷۴.] روحی و ارواح العالمین لهم الفداء.
منبع: تبیان
سایت شیعه نیوز