توضیحی پیرامون"دعای غریق"

دعای غریق

به زودی شبهه‏ ها به شما روی خواهد آورد و شما نه پرچمی خواهید داشت که دیده شود و نه امامی که هدایت کند. تنها کسانی از این شبهه نجات خواهند یافت که دعای غریق را بخوانند. 
دوران غریبی است دوران غیبت.
امواج شبهه و فتنه از هرسو رو می‏کند و تا به خود بیایی چون کشتی شکسته‏ ها در دل دریای بیکران حیران و سرگردان دست و پا می‏زنی که آیا دستگیری هست
آیا فریادرسی هست
آیا کسی برای نجات این غریق بی‏ پناه می‌آید 
امّا همیشه روزنة امیدی هست. از میان تاریکی‏ ها نوری می‌درخشد و تو را به خود می‌خواند که ای غریق دریای فتنه‏ ها و ای سرگردان در میان شبهه‏ ها نجاتت را تنها از من بخواه! آنچه گفته شد مقدّمه‏ ای بود برای حدیثی از امام‏ صادق(علیه السلام).
عبدالله بن سنان یکی از یاران امام صادق(علیه السلام) نقل می‌کند که روزی آن حضرت خطاب به ما فرمودند: به زودی شبهه‏ ها به شما روی خواهد آورد و شما نه پرچمی خواهید داشت که دیده شود و نه امامی که هدایت کند. تنها کسانی از این شبهه نجات خواهند یافت که دعای غریق را بخوانند. گفتم: دعای غریق چگونه است فرمود: می‌گویی:
یا الله یا رَحمنُ یا رحیمُ یا مُقَلِّبَ القُلُوبِ ثبِّت قَلبِی عَلی دِینکَ.۱
ای خدا ای بخشنده ای بخشایشگر ای کسی که قلب‏ها را دگرگون می‏سازی! قلب مرا بر دینت پایدار فرما.
بیایید دست‏هایمان را بلند کنیم و از خدا بخواهیم که تا ظهور حجتش قلب‏های ما را بر صراط مستقیم پایدار بدارد و از در افتادن در امواج فتنه‏ ها و شبهه‏‌های آخرالزّمان نگه دارد.

ماهنامه موعود شماره ۷۹ 
پی‌نوشت‌ها: 
۱.صدوق محمّد بن علی بن حسین کمال الدّین و تمام النعمة ج ۲ ص ۵۱۲.