دعای غریق
به زودی شبهه ها به شما روی خواهد آورد و شما نه پرچمی خواهید داشت که دیده شود و نه امامی که هدایت کند. تنها کسانی از این شبهه نجات خواهند یافت که دعای غریق را بخوانند.
دوران غریبی است دوران غیبت.
امواج شبهه و فتنه از هرسو رو میکند و تا به خود بیایی چون کشتی شکسته ها در دل دریای بیکران حیران و سرگردان دست و پا میزنی که آیا دستگیری هست
آیا فریادرسی هست
آیا کسی برای نجات این غریق بی پناه می آید
امّا همیشه روزنة امیدی هست. از میان تاریکی ها نوری می درخشد و تو را به خود می خواند که ای غریق دریای فتنه ها و ای سرگردان در میان شبهه ها نجاتت را تنها از من بخواه! آنچه گفته شد مقدّمه ای بود برای حدیثی از امام صادق(ع).
عبدالله بن سنان یکی از یاران امام صادق(ع) نقل می کند که روزی آن حضرت خطاب به ما فرمودند: به زودی شبهه ها به شما روی خواهد آورد و شما نه پرچمی خواهید داشت که دیده شود و نه امامی که هدایت کند. تنها کسانی از این شبهه نجات خواهند یافت که دعای غریق را بخوانند. گفتم: دعای غریق چگونه است فرمود: می‌گویی:
یا الله یا رَحمنُ یا رحیمُ یا مُقَلِّبَ القُلُوبِ ثبِّت قَلبِی عَلی دِینکَ.۱
ای خدا ای بخشنده ای بخشایشگر ای کسی که قلبها را دگرگون میسازی! قلب مرا بر دینت پایدار فرما.
بیایید دستهایمان را بلند کنیم و از خدا بخواهیم که تا ظهور حجتش قلبهای ما را بر صراط مستقیم پایدار بدارد و از در افتادن در امواج فتنه ها و شبهه های آخرالزّمان نگه دارد.
ماهنامه موعود شماره ۷۹
پی‌نوشت‌ها:
۱.صدوق محمّد بن علی بن حسین کمال الدّین و تمام النعمة ج ۲ ص ۵۱۲.
سایت موسسه فرهنگی موعود
