توصیف امام عصر (عج) از سیدالشهدا (علیه السلام)
سال‌های زیادی از حماسه خونین عاشورا می‌گذرد و چشمان منتظران به لحظه‌ای دوخته شده است که منتقم خون حسین(عج) ظهور کند تا شیعه بتواند پس‌از گذشت قرن‌ها انتقام عاشورا را از یزدیان زمان بگیرد.
جشمان منتظری که بی‌صبرانه در انتظار لحظه‌ای است که پرچم بر زمین مانده امام حسین(علیه السلام) توسط اباصالح‌المهدی(عج) به اهتراز درآید تا داغهای کهنه التیام یابد تا آرمانهای بلند جدش را تحقق بخشد، در ادامه به چند روایات پیرامون امام حسین(علیه السلام) و امام مهدی(عج) اشاره می‌شود:
*هنگامی که امام حسین(علیه السلام) از مهدی موعود(عج) می‌گوید
امام باقر(علیه السلام) میفرماید: حارث اعور به امام حسین(علیه السلام) عرض کرد: ای زاده رسول خدا! فدایت شوم، مرا از معنای آیه شریفه «وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا» مطلع ساز، حضرت(علیه السلام) فرمود: مراد از خورشید، رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم) است.
پرسید: فدایت شوم! منظور از آیه شریفه «وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا» چیست؟
فرمود: منظور از ماه، امیرالمؤمنین(علیه السلام) است که بعد از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) است.
گفت: مقصود از آیه شریفه «وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا» چیست؟
فرمود: مقصود از روز، قایم آل محمد(عج) است که زمین را پر از قسط و عدل کند. (تفسیر فرات کوفی، صفحه ۲۱۲)
*بشارتی که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به امام حسین(علیه السلام) داد
-امام حسین(علیه السلام) فرمود: رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) در بشارتی به من فرمود: ای حسین! تو سید پسر و پدر ساداتی و ۹ فرزند از تو، امامان ابرار و امین و معصوماند و نهمین آنان مهدی قایم(عج) است، تو امام پسر امام و پدر ائمه هستی و نه فرزند از پشت تو ائمه ابرار هستند و نهمین آنان، مهدی است که دنیا را در آخر الزمان، پر از عدل و قسط می‌کند...» (کفایة الاثر، صفحه ۱۶۷)
*لقبی که امام حسین(علیه السلام) به ولی‌عصر(عج) داد
عیسی الخشاب می‌گوید: از محضر امام حسین(علیه السلام) سؤال کردند: آیا شما صاحب این امر هستید؟
فرمود: «نه من نیستم، بلکه صاحب این امر کسی است که از میان مردم کنارهگیری می‌کند و خون پدرش بر زمین میماند و کنیه او کنیه عمویش خواهد بود. آنگاه شمشیر بر میدارد و هشت ماه تمام شمشیر بر زمین نمیگذارد». (کمال‌الدین، جلد ۱، صفحه ۳۱۸)
*امام زمان(عج) جدش حسین(علیه السلام) را چگونه توصیف می‌کند
-حضرت مهدی(عج)، امام حسین(علیه السلام) را اینگونه توصیف فرموده است: تو ای حسین! برای رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرزند و برای قرآن، سند و برای امت، بازویی بودی، در طاعت خدا تلاشگر و نسبت به عهد و پیمان، حافظ و مراقب بودی، از راه فاسقان سر بر میتافتی، آه میکشیدی؛ آه آدمی که به رنج و زحمت افتاده است. رکوع و سجود تو طولانی بود، زاهد و پارسای دنیا بودی؛ زهد و اعراض کسی که از دنیا رخت بر کشیده است و با دیده وحشت زده به آن نگاه میکردی». (بحارالانوار، جلد ۱۰۱، صفحه ۲۳۹، حکمت ۳۸)
شیعه آنلاین
