توسل حضرت آدم علیه السلام
در تفسیر در المنثور سیوطی در ذیل آیه مبارکه ی «فَتَلَقَّی آَدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَیْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ» [۱]
نقل شده که وقتی حضرت آدم (علی نبینا وآله و علیه السلام) بعد ازاخراج از بهشت و هبوط به زمین، به درگاه خداوند متعال استغاثه نموده و به وجود مقدس رسول خدا و اهل بیت او صلوات الله علیهم اجمعین متوسل شده و خداوند منان نیزتوبه ی ایشان را به خاطر این ذوات مقدسه پذیرفته است -
وأخرج ابن النجار عن ابن عباس قال « سألت رسول الله صلی الله علیه وسلم عن الکلمات التی تلقاها آدم من ربه فتاب علیه
قال: سأل بحق محمد، وعلی، وفاطمة، والحسن، والحسین، إلا تبت علی فتاب علیه »[۲]،
این مطلب با کمی اختلاف توسط خلیفه دوم نقل شده:
حدثنا أبو سعید عمرو بن محمد بن منصور العدل، ثنا أبو الحسن محمد بن إسحاق بن إبراهیم الحنظلی، ثنا أبو الحارث عبد الله بن مسلم الفهری،
ثنا إسماعیل بن مسلمة، أنبأ عبد الرحمن بن زید بن أسلم، عن أبیه، عن جده، عن عمر بن الخطاب رضی الله عنه،
قال: قال رسول الله صلی الله علیه وسلم: « لما اقترف آدم الخطییة
قال: یا رب أسألک بحق محمد لما غفرت لی، فقال الله: یا آدم، وکیف عرفت محمدا ولم أخلقه؟
قال: یا رب، لأنک لما خلقتنی بیدک ونفخت فی من روحک رفعت رأسی فرأیت علی قوایم العرش مکتوبا لا إله إلا الله محمد رسول الله فعلمت أنک لم تضف إلی اسمک إلا أحب الخلق إلیک،
فقال الله: صدقت یا آدم، إنه لأحب الخلق إلی ادعنی بحقه فقد غفرت لک ولولا محمد ما خلقتک »[۳]
سیوال:
* آیا در آنزمان پیامبر صلی الله و علیه و آله در این دنیا بوده اند؟
* آیا توسل به پیامبر و اهل بیت او یک عمل شرک آمیز بوده؟
* آیا پیامبر خدا حضرت آدم علیه السلام مشرک بوده؟
* آیا خداوند این عمل شرک آمیز را تایید نموده ؛و در غیر این صورت چرا وهابیون، شیعیان را به خاطر پیروی از حضرت آدم علیه السلام در توسل به رسول خدا صلی الله علیه و آله مشرک میدانند
در حالیکه این عمل مورد رضایت خدای متعال بوده و خداوند توبه حضرت آدم علیه السلام را به خاطر این توسل پذیرفته است؟
============================================
۱ – سوره البقرة (آیه۳۷)
۲ – تفسیر الدورالمنثورباب۳۷جزء۱ص۹۱
۳ –المستدرک باب و من کتاب آیات رسول الله جزء۲ ص ۶۷۲-کنزل العمال؛سورة البقره الجزء۲ ص ۴۷۵ – تفسیر حقی باب۱۶ جزء۳ ص ۲۱۸ – مجمع الزواید،المجلد الثامن،الجزء۸ ص ۱۹۸ – البدایة و النهایة،باب خلق آدم، الجزء۱ ص ۸۱