بشارت بهشت بر شیعیان حضرت زهرا(علیهاالسلام)

همانطور که رسول اکرم به شیعیان امیرالمؤمنین و فرزندان معصومش(علیهم السلام) بشارت بهشت را داده است و در منقبت و عظمت مقام آنان مطالبی بیان داشته‏اند، نسبت به شیعیان حضرت زهرا (علیهاالسلام) نیز دقیقا با ذکر همان مناقب مژده‏ی بهشت داده‏اند.

به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از پایگاه اطلاع رسانی حج، شیعه یعنی تابع و پیرو و اقتداکننده. شیعه‏ی علی(علیه‎السلام) کسی است که از امام علی(علیه‏السلام) هدایت می‏یابد و همراه او و متمسک و دست به دامان اوست. شیعه‏ حضرت فاطمه(علیهاالسلام) در اخبار عینا در ردیف شیعیان علی است. گاه پیامبر اکرم در مدح شیعیان امیرالمؤمنین سخن می‏گوید، و گاه در منقبت شیعیان حضرت فاطمه(سلام‏الله‏ علیها) و همین روش رسول خدا نشانگر این است که حضرت زهرا(علیهاالسلام) خود استقلال دارد و دارای کرامات و مقام والا و صاحب ولایت کبری می‏باشد. 

جابر بن عبدالله از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) روایت می‏کند که فرمود: 
«هنگامی که روز قیامت فرارسد، دخترم فاطمه سوار بر ناقه‏ای از ناقه‏های بهشتی وارد عرصه محشر می‏شود، که مهار آن ناقه از مروارید درخشان و چهارپای آن از زمرد سبز، دنباله‏اش از مشک بهشتی، چشمانش از یاقوت سرخ، و بر فراز آن، قبه‏ای(خیمه‏ای) از نور، که بیرون آن از درونش و درون آن از بیرونش نمایان است. فضای داخل آن قبه، انوار عفو الهی و خارج آن خیمه، پرتو رحمت خدایی است. و بر فرازش تاجی از نور که دارای هفتاد پایه است از درّ و یاقوت که همانند ستارگان درخشان در افق آسمان نورافشانند. از جانب راست آن مرکب هفتاد هزار ملک، و از طرف چپ آن هفتاد هزار فرشته است - و جبرییل در حالی که مهار ناقه را گرفته است - با صدای بلندی ندا می‏کند: نگاه خود را فراسوی خویش گیرید، و نظرها به پایین افکنید، این فاطمه دختر محمد است که عبور می‏کند. در آن هنگام، حتی انبیا و صدیقین و شهدا همگی از ادب، دیده فرو می‏گیرند؛ تا این که حضرت فاطمه(علیهاالسلام) عبور می‏کند و در مقابل عرش پروردگارش قرار می‏گیرد. آنگاه از جانب خدا جل جلاله ندا می‏شود: ای محبوبه‏ی من، و ای دختر حبیب من، بخواه از من آنچه می‏خواهی؛ تا عطایت کنم و شفاعت کن هر که را مایلی تا قبول فرمایم. در جواب عرضه می‏دارد: ای خدای من، و ای مولای من، دریاب ذریه‏ی مرا، شیعیان مرا، پیروان مرا، و دوستان ذریه‏ی مرا.

بار دیگر از جانب حق خطاب می‏رسد: کجا هستند ذریه فاطمه و پیروان او؟ کجایند دوستدارانش، و دوستداران ذریه‏ی او؟ در آن هنگام جماعتی به پیش می‏آیند و فرشتگان رحمت آنان را از هر سوی در میان می‏گیرند. و حضرت فاطمه(علیهاالسلام) در حالی که پیشگام آنهاست همگی را همراه خود به بهشت وارد می‏فرماید.»(۱) 
در حدیث دیگری از حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) منقول است که فرمود:
«پس آنگاه جبرییل عرض می‏کند: ای فاطمه، هر چه می‏خواهی از خدای خویش طلب کن. حضرت فاطمه(علیهاالسلام) عرض می‏کند: خدایا، شیعیان مرا دریاب. خطاب می‏رسد: همه‏ شیعیان تو را آمرزیدم. عرضه می‏دارد: پروردگارا، شیعه‏ فرزندانم را نیز نجات بده. ندا می‏آید: همه‏ آنان را بخشیدم؛ یا فاطمه، اینک در میان اهل محشر برو و هر کسی که به تو پناهنده شود، همراه تو به بهشت وارد خواهد شد. پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) سپس به سخنان چنین ادامه داد: در آن هنگام همه‏ مردم آرزو می‏کنند که ای کاش ما نیز فاطمی بودیم. یا فاطمه، در چنین روزی است که شیعیان تو، پیروان اولاد تو، و شیعیان امیرالمؤمنین در پی تو به سلامت وارد بهشت می‏شوند.»(۲) 

جناب جابر در یک حدیث مفصل از حضرت باقر(سلام‏الله‏علیه) نقل می‏کند که فرمود: 
«به خدا قسم یا جابر، این است همان روزی که مادرم زهرا شیعیان خود را از میان اهل محشر جدا می‏کند چنان مرغی که دانه‏های خوب را از بد جدا می‏سازد. و چون همراه فاطمه شیعیانش به در بهشت می‏رسند، خدا در قلب آنان چنین القاء می‏فرماید که به پشت سر خویش نگاه کنند؛ آنگاه که به عقب سر خود نظر افکنند، از جانب خدای تعالی خطاب می‏شود: سبب چیست که شما به پشت سرتان نگاه می‏کنید؟ من که شفاعت فاطمه دخترم حبیبم محمد را درباره‏ شما پذیرفتم. عرض می‏کنند: پروردگارا دوست می‏داریم قدر و منزلت ما شیعیان فاطمه در چنین روزی شناخته شود. پس، از جانب خدای تعالی خطاب می‏شود: ای دوستان من برگردید، برگردید (به صحنه‏ محشر)، نظر افکنید (در میان آن جماعت و) هر کس را که برای دوستی فاطمه شما را دوست داشته است هر کس را که به خاطر زهرا به شما دوستداران فاطمه اطعام کرده؛ نیکی نموده، و با جرعه‏ آبی سیرابتان کرده، و یا از غیبت افراد درباره‏ شما مانع شده است: دست او را بگیرید و به بهشت واردش کنید، سپس حضرت ابوجعفر(امام باقر) علیه‏السلام اضافه فرمود: به خدا سوگند از برکت محبت جده‏ام زهرا کسی بر جای نمی‏ماند جز آن کسی که نسبت به مقام والای آل‏ محمد تردید داشته و یا کافر و یا منافق باشد.» (۳) 

عاصمی در کتاب زین الفتی - در بخش «الشراط الساعة» - از سلمان چنین روایت می‏کند که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمود

«ای سلمان، قسم به وجود مقدسی که مرا به پیامبری مبعوث فرموده است، در روز قیامت، من دامان جبرییل (نماینده‏ی خدای عز و جل را می‏گیرم، و علی دامان مرا، و فاطمه دامان علی را، و حسن دامان فاطمه را، و حسین دامان حسن را، و شیعیانشان دست به دامان آنها هستند. یا سلمان، آیا گمان می‏کنی، خدای تعالی پیامبرش را (پناهنده‏ی خود را) کجا می‏برد؟ و پیامبر، برادرش علی را؟ و علی همسرش زهرا را؟ و فاطمه دو فرزندش را؟ و آنها شیعیانشان را کجا خواهند برد؟ سپس پیامبر اکرم سه بار تکرار فرمودند: ای سلمان قسم به خدای کعبه به سوی بهشت می‏برند؛ و این پیمانی است که جبرییل از جانب پروردگار جهانیان وعده داده است». اعتراف و ایقان به ولایت حضرت صدیقه سلام‏الله‏علیها، و اظهار تشیع و دوستی نسبت به او، در زیارت مخصوص آن حضرت نیز با این جملات بیان شده است: «خدایا شاهد باش که من از شیعیان زهرا و از دوستان اویم و معتقد به ولایت آن حضرت هستم.» (۴)
با توجه به اینکه حضرت فاطمه صدیقه(سلام‏الله‏علیها) در والاترین مناقب و برترین مقامات با پدر و همسر و فرزندانش مشترک است و با در نظر گرفتن مطالبی که نسبت به مراتب عالی آن حضرت در روز قیامت بیان شد، و بشارت‎هایی که درباره‏ شیعیانش از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) نقل شده است، هرگز معقول نیست که صاحب این مقامات عالیه ولیةالله نباشد. 
مطالبی را که بیان شد، از اخباری که در علت نامگذاری حضرت صدیقه(سلام‏الله‏علیها) به اسامی «فاطمه» و «بتول» وارد شده است می‏توان استفاده کرد. فاطمه اسمی است که از اسماء حق تبارک و تعالی مشتق گردیده، و بر عرش و بهشت چنین نوشته شده است: «انا الفاطر و هذه فاطمه.» 
 

پی نوشت ها
۱ـ امالی صدوق، ص ۲۵، بحارالانوار، ج۴۳/ ۲۲۰- ۲۱۹. 
۲ـ یعنی: (چشمان خود فرو بندید تا فاطمه عبور نماید). این جمله در روایات متعدد با عبارات مختلفی ایراد گردیده است، که از آن قبیل است: 
«غضوا ابصارکم حتی تجوز فاطمه الصدیقه بنت محمد صلی اللَّه علیه و آله و سلم و من معها.» 
«غضوا ابصارکم کم لتجوز فاطمه بنت محمد صلی اللَّه علیه و آله و سلم سیده نساءالعالمین علی الصراط». 
«غضوا ابصارکم و نکسوا روسکم». 
«غضوا ابصارکم تمر فاطمه بنت رسول‏الله صلی الله علیه و آله و سلم». 
«غضوا ابصارکم حتی تعبر فاطمه بنت محمد صلی اللَّه علیه و آله و سلم». 
«غضوا ابصارکم حتی تمر فاطمه بنت حبیب اللَّه صلی اللَّه علیه و آله و سلم». 
«غضوا الابصار فان هذه فاطمه تسیر». 
«غضوا ابصارکم فهذه فاطمه بنت محمد رسول‏اللَّه صلی اللَّه علیه و آله و سلم تمر علی الصراط». 
«نکسوا روسکم و غضوا ابصارکم حتی تجوز فاطمه علی الصراط». 
«طاطاوا الروس و غضوا الابصار، فان هذه فاطمه تسیر الی الجنه». 
حاکم نیسابوری درباره‏ روایت فوق می‏گوید: «این حدیث - علی شرط الشیخین (یعنی بر مبنای شرط بخاری و مسلم)- صحیح است.» (مستدرک حاکم، ج۳/۱۵۳). 
ابن ابی‏الحدید در شرح نهج‏البلاغه، ج۹/۱۹۳ پس از نقل این روایت چنین می‏گوید: «و هذا من الاحادیث الصحیحه. و لیس من الاخبار المستضعفه»؛ یعنی این روایت از احادیث صحیحه می‏باشد و از جمله احادیث ضعیف نیست. 
بعضی از مصادر این روایت در کتب عامه از این قرار است: معجم کبیر طبرانی، ج۱/ ۱۰۸/ ح ۱۸۰، مستدرک حاکم، ج۳/۱۵۳، ۱۶۱، اسدالغابه، ج ۵/۵۲۳، تلخیص المستدرک، ج۳/ ۱۵۳، فراید السمطین، ج ۲/ ۴۹/ ح ۳۸۰، الصواعق المحرقه ص ۲۸۹، کنزالعمال، ج ۱۲/ ص ۱۰۵، ۱۰۶/ ح ۳۴۲۰۹- ۳۴۲۱۱، ص ۱۰۸/ ح ۳۴۲۱۹، ص ۱۰۹، ۱۱۰/ ح ۳۴۲۲۹، ینابیع الموده ص ۱۸۲، الاتحاف ص ۴۶. 
این روایت در کتب شیعه نیز موجود است که از جمله می‏توان به مصادر ذیل مراجعه نمود: تفسیر الامام العسکری - ذیل تفسیر سوره‏ البقره، آیه‏ ۹۳- ص ۴۳۴، کنز الفواید ص ۲۵۳، ۲۵۴، ۳۵۵، ۳۵۶، تفسیر فرات، ص۴۳۷، ۴۳۸/ ح ۵۷۸. کسانی که مایل به بررسی بیشتر روایات شیعی در این باره هستند مراجعه بفرمایند به: بحارالانوار، ج۷/ ۳۳۶، ج ۳۲/۶۱۰، ج ۳۷/ ۷۰، ج ۴۳/ ۵۲، ۵۳، ۶۲، ۶۴، ۲۱۹، ۲۲۰، ۲۲۱، ۲۲۳، ۲۲۴، ج ۶۸/ ۵۹. 
۳- تفسیر فرات، ص ۴۴۴- ۴۴۷/ ح ۵۸۷/ بحارالانوار ج ۸/ ۵۴، ۴۳/ ۲۲۷. این حدیث که توسط امیرالمؤمنین از پیامبر اکرم(علیهماالسلام) نقل گردیده است نسبتا طویل است و در آن به بعضی از مناقب حضرت زهرا(علیهاالسلام)- خصوصا به موقف و مقام حضرت صدیقه در محشر - اشاره گردیده که ما به دلیل اهمیت آن، متن کامل روایت را در تعلیق شماره‏ ۵ آورده‏ایم. 
۴ـ تفسیر فرات ص ۲۹۹/ ح ۴۰۳، بحارالانوار ۸/ ۵۲، ۴۳/ ۶۵. متن کامل این روایت در تعلیق شماره‏ ۶ آمده است. 

تنظیم گروه دین و اندیشه تبیان، ویرایش هدهدی 
 



سایت شیعه نیوز