این زائران مشرک‌اند؟
مقابل حرم امام رضا علیه السلامایستاده بودیم که گفت: این زائران مشرک‌اند.
گفتم: چرا؟
گفت: چون از غیر خدا حاجت می‌خواهند. آن‌ها به جای بنده‌ی خدا باید از خدا کمک بخواهند.
گفتم: اگر از تو یک لیوان آب بخواهم به من نمی‌دهی؟
گفت: چرا می‌دهم!
گفتم: من آب را از تو خواسته‌ام یا خدا؟
گفت: خوب از من خواسته‌ای اما این فرق می‌کند. من زنده‌ام اما امام رضا [علیه السلام] زنده نیست!
گفتم: پس کمک خواستن از غیر خدا شرک نیست.
گفت: بله! به شرط زنده بودن کمک کننده.
گفتم: مگر این زائران از جسم امام رضا علیه السلام درخواست کمک می‌کنند؟
گفت: نمی‌دانم!
گفتم: پس چرا حکم بی‌جا صادر می‌کنی؟!
گفت: به هرحال این کار درست نیست!
گفتم: کدام کار؟
گفت: همین حاجت خواهی از مرده.
گفتم: فرض کن که این کار، کار درستی نباشد. مگر هر کار نادرستی شرک است؟
گفت: نه
گفتم: نهایت امر این است که کار این زائران کاری است بیهوده، نه این‌که شرک باشد. شرک یعنی اعتقاد به الوهیت فرد یا چیزی غیر از خدا!
گفت: خوب حالا این زائران از روح امام رضا [علیه السلام] کمک می‌خواهند یا جسم‌اش؟
گفتم: اول مشکل تهمت شرکی که زده‌ای را حل کن تا جوابت را بدهم.
گفت: چگونه؟
گفتم: از تمام زائران امام رضا علیه السلام از اول تا حالا باید حلالیت بطلبی!
گفت: چگونه؟
چیزی نگفتم. فقط شانه بالا انداختم و راهی حرم شدم...
به نقل از وبلاگ"من هم شیعه هستم"
