اگر دوستی حضرت علی (علیه السلام) واجب بود، چرا پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در فرمایش‌های خود بدان توصیه نکرد؟
 

پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)به مناسبت‌های مختلف، هم محبت خودش را نسبت به علی‌ابن ابیطالب (علیه السلام) بیان کرده و هم به دیگران نسبت به دوستی و محبت و تمسک به ولایت علی و اولاد علی (علیه السلام) سفارش نموده است.

در اعتقاد شیعی اساساً مذهب، حول محور محبت به علی و اولاد علی (علیه السلام) و تبری از دشمنان ایشان شکل می‌گیرد؛ محبتی آگاهانه و حق مدارانه. چرا که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده‌اند:« علی مع الحق و الحق مع علی». سفارش‌های پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)در مورد عترت خویش در کتب اهل سنت بسیار نقل شده است که در مورد مناسبت‌هاو زمینه‌های مختلفی مثل اطاعت، تبعیت، دوستی و سرسپردگی به اهل بیت(علیه السلام) می‌باشند و در چند دسته قابل طبقه‌بندی اند:

۱- احادیثی که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) مردم را به دوستی علی(علیه السلام)و خاند‌انش امر کرده‌اند و آنرا شرط ورود به بهشت دانسته‌اند:

الف- آن کسی که مسرور می‌شود و خواهان آن است که همچون من زندگی کند و چون من بمیرد و در بهشت جاویدان پروردگارم سکونت گزیند، علی را پس از من دوست و ولی خود بداند، دوست علی را دوست بدارد و پس از من به اهل بیتم اقتدا کند. 
(کنزالعمال ۶/۲۱۷، منتخب الکنز،مسند احمد ۵/۹۴، حلیه‌ی حافظ ابونعیم،شرح نهج البلاغه ی ابن ابی الحدید ۲/۴۵۰ (طبع مصر)، مسند احمد بن حنبل /۴۴۹، مناقب ابی طالب)

ب- آن کسی که دوست دارد همچون من زندگی کند و چون من بمیرد و داخل بهشتی که پروردگارم به من وعده داده، بشود، علی و ذریه ی او را پس از او دوست بدارد چرا که آنها هرگز شما را از درب هدایت خارج نمی‌کنند و در وادی ضلالت داخل نخواهند ساخت. 
(کنزالعمال ۶/۱۵۵ (حدیث ۲۵۷۸))

ج- کسی که بر حب و دوستی آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) بمیرد (شهید مرده) است. آگاه باشید کسی که بر حب آل محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) بمیرد آمرزیده مرده است. بدانیدکسی که برحب آل محمد(صلی الله علیه و آله و سلم)جان بسپارد توبه کار از دنیا رفته است... آگاه باشید کسی که با بغض آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) بمیرد روز قیامت در پیشانیش نوشته شده: از رحمت خداوند محروم است. 
(تفسیر کبیر ثعلبی، در ذیل آیه ی مودت؛ تفسیر کشاف، در ذیل آیه ی مودت)

۲- دسته‌ی دیگری از احادیث دستور به تبعیت کامل از امیرالمومنین (علیه السلام) و اهل بیت امر داده‌اند و گفته‌اند که در این تبعیت ذره‌ای از آنها جلو یا عقب‌تر نیفتید. نمونه‌ی آنها در ذیل می‌آید:

الف- کسانی که به من ایمان آورده‌اند و مرا تصدیق کرده‌اندرا به ولایت علی‌بن ابیطالب سفارش می‌کنم. هرکس او را ولی خود بداند مرا ولی خود دانسته و کسی که مرا ولی خود بداند خدا را ولی خود انتخاب کرده و هرکس او را دوست بدارد مرا دوست داشته و هر کس مرا دوست بدارد خدارا دوست داشته است و کسی که با او بغض و کینه پیدا کند با من کینه پیدا کرده و آن کس که با من کینه پیدا کند، کینه‌ی خدا را در دل گرفته است. (مستدرک حاکم ۳/۱۲۸ کبیر طبرانی؛ فضایل الصحابه‌ی ابونعیم؛ کنزالعمال ۶/۱۵۵، ح ۲۵۷۷)

ب- پروردگارا (شاهد باش) کسی که به من ایمان آورده و مرا تصدیق کرده است باید از ولایت علی (علیه السلام) دست بر ندارد زیرا ولایت او ولایت من است و ولایت من ولایت خدا. 
(کبیر طبرانی؛ تاریخ ابن عساکر؛ کنزالعمال ۶/۱۵۴، ح۲۵۷۱)

ج- ای مردم فضل و شرف ومقام وولایت از آن رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و ذریه‌ی اوست، بنابراین سخن‌های بی‌جا و باطل، شما را به بیراهه نکشاند. 
(الصواعق المحرقه /۱۰۵ (مقصد چهارم از مقاصد آیه ی مودت))

د- از ائمه‌ی اهل بیت پیش نیفتید که هلاک می‌شوید و در مورد آنان کوتاه نیایید و عقب نمانید که نابود می‌گردید. به آنها میاموزید که از شما آگاه‌ترند. 
(طبرانی؛ الصواعق المحرقه /۸۹ (در ذیل آیه‌های چهارم از آیات باب ۱۱))

هـ- اهل بیت مرا به منزله‌ی سر نسبت به بدن و به منزله چشم‌ها نسبت به سر بدانید که سر جز به وسیله چشم‌ها هدایت نمی‌شود. 
(اسعاف الراغبین امام الصبان؛ اشرف المرید /۳۱)

۳- دسته سوم احادیثی هستندکه شرط ایمان و قبولی اعمال و نجات از آتش جهنم را دوستی و محبت اهل بیت(علیه السلام) دانسته‌اند:

الف- ملتزم به مودت ما اهل بیت باشید! آن کسی که خدا را ملاقات کند در حالی که ما را دوست می‌دارد، با شفاعت ما داخل بهشت خواهد شد. سوگند به آن کسی که جانم در اختیار اوست. 
(اوسط طبرانی؛ احیاء المیت سیوطی؛ اربعین نبهانی؛ الصواعق المحرقه)

ب- معرفت و شناسایی آل محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) بیزاری از آتش است.حب ودوستی آل محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) گذرنامه‌ی عبور از صراط و ولایت آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) موجب امنیت از عذاب خواهد بود. 
(شفای قاضی عیاض /۴۰)

ج- در قیامت هنوز شخصی از جا تکان نخورده از چهار چیز بازپرسی می‌شود: از عمرش که در چه راهی صرف کرده؛ از پیکرش که در چه راهی کهنه ساخته؛ از ثروتش که در کدام راه مصرف نموده، از کجا کسب کرده یا بدست آورده و از محبت ما اهل بیت. 
(طبرانی؛ احیاء المیت سیوطی؛ اربعین نبهانی)


 



سایت فطرت