مذاهب جمهور ادعا می کنند که گذشتگان صالح، متدین به این مذاهب بوده اند. آیااین ادعا درست است؟
۱) صالحان پیشین و هم آن ها که بعد آمده اند، یعنی شیعیان آل محمد(ص) که در حقیقت نصف مسلمانان را تشکیل می دادند، به مذهب ایمه اهل بیت(ع) و"ثقل"رسول الله(ص) متدین بوده اند و از آن کوچک ترین انحرافی نیافته اند. آن ها از زمان علی(ع) و فاطمه (س) تاکنون مطابق این روش عمل کرده اند؛ یعنی از آن زمان که نه اشعری و نه هیچ کدام از ایمه ی مذاهب اربعه و نه پدران آن ها وجود داشته اند.
۲) مسلمانان قرن های سه گانه، نخست متدین به هیچ کدام از این مذاهب نبوده اند. این مذاهب کجا و مردم قرون اول و دوم و سوم کجا؟ زیرا اشعری در سال ۲۷۰ هجری تولد یافته و در حدود سال ۳۳۵ از دنیا رفته است. احمد حنبل در سال ۱۳۴ به دنیا آمده و در سال ۲۴۱ از دنیا رفته است. شافعی در سال ۱۵۰ متولد شده و در سال ۲۰۴ وفات یافته است. مالک در سال ۹۵ قدم به این جهان گذارد و در سال ۱۷۹ به سرای دیگر شتافته است. ابوحنیفه در سال ۸۰ متولد و درسال ۱۰۵ به جهان باقی قدم نهاده است.
اما شیعه از صدر اسلام، متدین به مذهب ایمه ی اهل بیت(ع) بوده و غیر شیعه، به مذهب و روش علما و صحابه و تابعین عمل می کردند.بنابراین، چه دلیلی همه ی مسلمانان را ملزم می سازد که پس از سه قرن اول، به مذاهب نامبرده عمل کنند؛ نه مذهب دیگری که از پیش مورد عمل بوده است؟
سایت فطرت
