اگر اهل بیت (ع) افضل و برترند ؛ آیا پیامبر (ص)منکران این موضوع را تخطیه کرده اند؟

 

موارد بی شماری وجود دارد که پیامبر (ص) منکران افضلیت اهل بیت (ع) را با تعابیر مختلف نکوهش کرده‌اند. در ذیل به نمونه هایی اشاره می گردد:
 

۱- آن کس که مسرور می‌شود و خواهان است که همچون من زندگی کند و چون من بمیرد و در بهشت جاویدان پروردگارم، سکونت گزیند؛ علی را پس از من دوست و ولی خود بداند، دوست علی را دوست بدارد و پس از من به اهل بیتم اقتدا کند که آنها عترت من هستند.از طینت من آفریده شده اند و از عمل و فهم من بهره برده‌اند. وای بر آن افراد از امتم که فضل و برتری آنها را تکذیب کنند و اتصال بین من و آنها را قطع نمایند؛ خداوند شفاعت مرا نصیب آنها نکند.

(کنزالعمال/ ۲۱۷/ ح ۳۸۱۹؛ منتخب الکنز، این حدیث را، طبرانی در کتاب کبیر و رافعی در کتاب مسند خود، با سلسله سند متصل ازابن عباس از پیامبر(ص) نقل کرده اند)

۲- ای مردم، فضل و شرف ومقام از آن رسول خدا (ص) و ذریه‌ی اوست. بنابراین سخن های بی جا و باطل، شما را به بیراهه نکشاند.

(الصواعق ابن حجر/ ۱۰۵)

۳- کسانی که به من ایمان آوره اند و مرا تصدیق کرده اند؛ آنها را به ولایت علی بن ابیطالب سفارش می کنم؛ هرکس او را ولی خود بداند؛ مرا ولی خود دانسته و کسی که مرا ولی خود بداند؛ خدا را ولی خود انتخاب کرده است. و هرکس او را دوست بدارد مرا دوست داشته است و هرکس مرا دوست بدارد؛ خدا را دوست داشته است و کسی که به او بغض و کینه پیدا کند به من کینه پیدا کرده و آن کس که به من کینه پیدا کند؛ به خدا در دل کینه گرفته است. 
(طبرانی در کتاب کبیر و ابن عساکر در تاریخ خود این حدیث را نقل کرده اند؛ کنزالعمال/ح ۲۵۷۱)


۴ - از ایمه‌ی اهل بیت (ع) پیش نیفتید که هلاک می شوید و در مورد آنان کوتاه نیاییدوعقب نمانیدکه نابود می‌گردید؛ به آن ها می آموزید که از شما آگاه ترند.

(الصواعق ابن حجر/ ۸۹،:باب ۱۱؛ طبرانی در حدیث ثقلین)

۵-در هر نسلی از امتم افراد عادل و دادگستری از اهل بیتم وجود دارند که تحریف های افراد گمراه ومطالب پوچی که افراد مخرب در دین ایجاد می کنند و تأویل ها و تفسیرهای نادرست افراد جاهل از دین رانفی می کنند و از بین می‌برند. بدانید امامان و پیشوایان شما، پیشاهنگان و افراد نمونه‌ی شما در پیشگاه خدا خواهند بود.پس بنگرید چه کسی را به پیشوایی و پیشاهنگی در پیشگاه خدا انتخاب می کنید.

(ملا در سیره خود این حدیث را آورده است؛ الصواعق المحرقه /۹۰، و در تفسیر آیه ی «وقفوهم انهم مسیولون »)

مضمون همه ی این احادیث متواتر است؛ خصوصا"از طریق عترت پاک پیامبر (ص)، مسلم است که اگر آنها حجت های بالغه ی الهی نبودند؛ این مقام و منزلت برای آنها ثابت نبود، آری اگر اینها سرچشمه ی گوارای آیین حق و قایم مقام پیامبر (ص) در امر و نهی، و مجسم سازنده ی مظاهر هدایت نبودند؛ هرگز این مقام و منزلت رانداشتند. بنابراین دوستداران آنها دوستدارخدا و رسولند و مخالفان و کینه جویان نسبت به آنها، مخالفان و کینه جویان نسبت به خدا و پیامبرند؛ لذا این است که پیامبر (ص) فرموده است:

«جز مؤمن پرهیزکار ما را دوست نمی دارد و غیر ازمنافق شقاوتمند کسی با ما دشمنی نمی‌کند.»


 



سایت فطرت