آیا غدیر پیش زمینه‌هایی هم داشت؟
پیامبر (صلی الله علیه و آله) قبل از غدیر، در دو موقعیت حساس برای مردم خطابه ایراد کردند که در واقع زمینه سازی برای خطبه ی غدیر بود.
اولین خطابه ی آن حضرت در منی بود.
در این خطبه ابتدا اشاره به امنیت اجتماعی مسلمین از نظر جان و مال آبروی مردم نمودند، و سپس خونهای به ناحق ریخته و اموال به ناحق گرفته در جاهلیت را رسما مورد عفو قرار دادند تا کینه توزی ها از میان برداشته شود و جو اجتماع برای تامین امنیت کامل آماده شوند.سپس مردم را بر حذر داشتند از اینکه بعد از او اختلاف کنند و بر روی همدیگر شمشیر بکشند.
در اینجا تصریح فرمودند که: «اگر من نباشم علی ابن ابی طالب در مقابل متخلفین خواهد ایستاد».
سپس حدیث ثقلین بر لسان مبارک حضرت جاری شد و فرمودند:«من دو چیز گرانبها در میان شما باقی می‌گذارم که اگر به این دو تسمک کنید هرگز گمراه نمی‌شوید:کتاب خدا و عترتم یعنی اهل بیتم».(بحار الانوار ج ۳۷ ص۱۱۳، ج ۲۱ ص۳۸۰)
خطابه ی دوم در مسجد خیف در منی
دومین مورد خطابه ی حضرت در مسجد «خیف»در منی بود. در روز سوم از توقف در منی، حضرت فرمان دادند تا مردم مسجد خیف اجتماع کنند. در آنجا نیز خطابه ای ایراد فرمودند که ضمن آن صریحا از مردم خواستند گفته‌های او را به خاطر بسپارند و به غایبان برسانند.
در این خطبه به اخلاص عمل و دلسوزی برای امام مسلمین و تفرقه نینداختن سفارش فرمودند و تساوی همه ی مسلمانان در برابر حقوق و قوانین الاهی را اعلام کردند. بعد از آن یادآور مسئله ی خلافت شدند و حدیث ثقلین را بر زبان جاری فرمودند. و بار دیگر زمینه را برای غدیر آماده کردند.(بحار الانوار ج ۳۷ ص۱۱۴)
گروه پرسش و پاسخ سایت فطرت/ برگرفته از کتاب اسرار غدیر
