آیا در مورد لزوم مراجعه به اهل بیت (ع) برای یافتن هدایت، آیه ای وجود دارد؟
۱-«فسیلوا اهل الذکر ان کنتم لاتعلمون»
«اگر نمی دانید از اهل ذکر بپرسید»
ثعلبی در تفسیر کبیر خود آورده که وقتی این آیه نازل شد، علی گفت:ما اهل ذکر هستیم. این معنا از سایر ایمه ی هدی نیز نقل شده وعلامه بحرینی نیز در"غایه المرام"باب ۳۵، بیست وچند حدیث به همین مضمون نقل کرده است.
۲-«انما انت منذر و لکل قوم هاد»
«تو تنها بیم دهنده ای و هر گروهی هادی و راهنمایی دارند.»
ثعلبی در تفسیر کبیر خود ذیل این آیه از ابن عباس آورده است،پس از نزول این آیه پیامبر (ص) دستش را به سینه ی علی(ع) گذاشت و فرمود: «من منذر و بیم دهنده ام و علی هادی است، ای علی هدایت یافتگان به وسیله ی تو هدایت می شوند.»
۳-«واعتصموا بحبل الله جمیعا و لاتفرقوا»
«به حبل و ریسمان الهی چنگ بزنید و متفرق نشوید.»
ثعلبی در تفسیر کبیر با سند از ابان بن تغلب از امام صادق (ع) نقل کرده است که مراد از حبل الله در آیه ی بالا ما هستیم. ابن حجر این آیه را از آیاتی شمرده که در مورد آنان نازل شده است. این آیه ی پنجمی است که در فصل اول باب ۱۱ کتاب الصواعق آورده است و در تفسیر آن مطلب بالا را از تفسیر ثعلبی آورده است.
۴-«و کونوا مع الصادقین»
«و با صادقین باشید.»
طبق اخبار صحیح و متواتر شیعه، مراد از صادقین، پیامبر(ص) و ایمه(ع) هستند.
سایت فطرت
