آیا داد و فریاد صحابه در کنار رسول خدا مخالفت با قرآن نیست؟
چنانچه بخاری گفته سروصدای صحابه با حال ناگوار پیامبرصلّی‌الله‌علیه‌وآله به حدّی بالا رفت که پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله دستوردادند ایشان از خانه بیرون روند.۱
آیا صحابه با این کار خود مخالفت صریح با فرمان الهی نکردند؟
آن مخالفتی که باعث حبط اعمال ایشان شود،
خداوند متعال می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لاَ تَرْفَعُوا أَصْوَاتَکُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِیِّ وَلاَ تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ کَجَهْرِ بَعْضِکُمْ لِبَعْضٍ أَن تَحْبَطَ أَعْمَالُکُمْ وَأَنتُمْ لاَ تَشْعُرُونَ» (الحجرات/۲)
«ای کسانی که ایمانآوردهاید صدای خود را فراتر از صدای پیامبر نکنید، و در برابر او بلند سخن‌مگویید (و داد و فریاد نزنید) آن‌گونه که بعضی از شما در برابر بعضی بلند صدامیکنند، مبادا اعمال شما نابودگردد، درحالی‌که نمیدانید
