در بعضی از کتابها آمد است:"تمام خلقت به خاطر پیامبر (ص) بود و آفرینش پیامبر (ص) به خاطر حضرت فاطمه (س) است. اگر فاطمه نبود پیامبر (ص) و علی (ع) خلق نمیشدند"آیا این درست است اگر درست است پس حضرت زهرا بر پیامبر برتری دارد
پاسخ:
فاطمه زهرا (س) سیده زنان و دریای بی کران دانش آینة کمال نمونه عینی خلوص در بندگی جلوة تمام و کمال اسماء اللّه و تجلی لطف بی کران خداوند است. زهرای اطهر (س) دارای مقامی است که برای احدی غیر از حضرات معصومین (ع) قابل درک نیست و آن مقام شامخ عصمت و ولایت کلیه است.
مطلبی که در سیال مطرح شده در کتاب"فاطمه بهجة قلب المصطفی"آمده است:"عن اللّه تبارک و تعالی: یا أحمد لولاک لما خلقتُ الافلاک و لولا علی لما خلقتُک و لو لا فاطمه لما خلقتکما[۱]أی احمد اگر تو نبودی افلاک را خلق نمیکردم و اگر علی نبود تورا خلق نمیکردم و اگر فاطمه نبود شما را خلق نمیکردم".
توجیه این حدیث قدسی (البته این حدیث به این عبارت در کتب معتبر نیامده) این است که فلسفة آفرینش رسیدن فیض و رحمت کامل به موجودات است و تنها انسان کامل است که شایستگی در یافت کاملترین فیض الهی را دارد. از آن جای که وجود مقدس فاطمه (س) سر چشمه و منشأ وجود یازده امام معصوم (ع) است در این حدیث قدسی محور قرار گرفته است یعنی اگر فاطمه (س) نبود هدف از خلقت که وجود انسان کامل و خلیفه و حجت الهی روی زمین تا ابد است حاصل نمیشد و این به معنی برتری حضرت زهرا (س) از رسول اکرم (ص) نمیباشد بلکه بدین معنی است که ادامة انوار مقدس معصومین (ع) به وسیلة دخت گرامی پیامبر اسلام (ص) است.
به عبارت دیگر: غایت خلقت انوار پاک چهارده معصوم (ع) است و همه این بزرگواران نَفس و نور واحد هستند چنان که در آیة مباهله[۲] خدا از علی (ع) به عنوان نفس نبی (ص) یاد کرده است. رسول خدا (ص) فرمود:"خدا من علی فاطمه حسن وحسین را از یک نور آفرید".[۳] لیکن چون فاطمه واسطة فیض یازده اختر آسمان ولایت و امامت است خدا خطاب به حضرت محمد (ص) فرموده:"اگر فاطمه نبود شما را خلق نمیکردم"زیرا آن جریان نور مقدس پیامبر از طریق فاطمه ادامه یافته و تا قیام قیامت بر قرار و ثابت است. همان گونه که به لحاظ این که فاطمه (س) و حدت بخش انوار پاک و مرکز دایرة وجود است در حدیث کسا محور پنج تن (ع) واقع شده است:"هم فاطمة و أبوها و بعلها و بنوها".[۴]
پی نوشت ها:
[۱]احمد رحمانی همدانی فاطمة بهجة قلب المصطفی ص۹ به نقل ازکشف اللیالی صاحب بن عبدالوهاب بن العرندس.
[۲]آل عمران (۳) آیه ۶۱.
[۳]بحار الانوار ج۲۷ ص۱۳۱ حدیث ۱۲۲.
[۴]مفاتیح الجنان ص۱۲۱۱.
وبلاگ پنجره امید