وقتی سخن از آفتاب پشت ابر می‌شود، همه یاد دلگیری و غم و غصه می‌افتند. اما کسی حواسش نیست که آفتاب دارد کار خودش را می‌کند. هرچقدر هم که پشت ابر باشد، باز آفتاب هست؛ وجود دارد.
کسی نمی‌گوید شب است. همه می‌دانند که روز است. روزی روشن و واضح. خورشید را نمی‌بینند اما از او منتفع می‌شوند و باز می‌گویند، خورشید نیست!
خورشید داستان زندگی ما، یک روز پشت ابرهای غیبت است و یک روز خانه نشین. یک روز در زندان خلیفه بنی العباس است و یک روز سرش بالای نیزه.
خورشید هست؛ محدود شده است اما دارد کار خودش را می‌کند. دوستان... خورشید را فراموش نکنیم.
تحریریه سایت فطرت
