آدمای نامرد
مراسم غدیر تمام شده بود و همه راهی شهرهای خود شده بودند.پیامبر –صلی الله علیه و آله-به قله کوه رسیده بودند و در حال پایین آمدن از سرازیری،بنا به وحی الهی،شتر خود را از حرکت نگه داشتند تا ظرفهای بزرگ پر از شن و ماسه و سنگ با او بر خورد نکنند.حذیفه و عمار نیز با پیامبر بودند.اگر این اتفاق می‌افتاد شتر رم میکرد و....
چند برق آسمانی کافی بود تا همه چیز معلوم شود.مثل برق آسمان در شبها بهاری که همه جا را روشن میکند. چهره همه آنان که میخواستند پیامبر را در کوه"هرشی"به قتل برسانند مشخص شد.
آقایان شماره یک، دو و سه به همراه معاویه، عمروعاص، طلحه، سعدبن ابی وقاص، عبدالرحمن بن عوف، ابوعبیده جراح، ابوموسی اشعری(حماسه ساز صفین) ابوهریره،مغیرة بن شعبه، معاذبن جبل، سالم مولی.
اینها بودند که،در آن لحظات روشن شدن آسمان دیده شدند.
غدیر
