صدیقه طاهره(سلام الله علیها) در ساعت‌های پایانی عمر با برکتش خطاب به امیرالمؤمنین(علیه السلام) فرمود: ای پسر عم! در دوران ازدواج هرگز مرا دروغگو و خاین نیافتی و از آغاز زندگی مشترک با تو جز طریق وفا و صفا نپیمودم امیرالمومنین (علیه السلام)فرمود: پناه بر خدا راست می‌گویی به خدا سوگند تو داناتر نیکوتر و پرهیزکارتر از آن بودی.... فقدان و جدایی تو بر من سنگین است چون چاره‌ای جز تسلیم ندارم آن را تحمل می‌کنم به خدا قسم مصیبت رسول خدا(صلی الله علیه واله) بر من تجدید شد آنگاه ساعتی با هم گریستند.
وصیت حضرت زهرا سلام الله علیها از دفن شبانه تا سلام بر فرزندانش تا روز قیامت
بعد از مدتی این بانوی بزرگ اسلام وصیت‌‌ای را ایراد کرد که متن آن از کتاب بحارالانوار علامه مجلسی در ادامه می‌آید:
«هذا ما اوصت به فاطمه بنت رسول الله(صلی الله علیه واله) اوصت وهی تشهد ان لااله‌الاالله وان محمداً عبده ورسوله وان الجنه حق والنار حق وان الساعه آتیه لاریب فیها وان الله یبعث من فی القبور.
یا علی! انا فاطمه بنت محمد(صلی الله علیه واله) زوجنی الله منک لاکون لک فی الدنیا والاخره انت اولی لی من غیری حنطنی وغسلنی وکفنی باللیل ولا تعلم احداً واستودعک اللّه واقرء علی ولدی السلام الی یوم القیامه».(۱)
این وصیت فاطمه(سلام الله علیها) دختر رسول الله است و او شهادت به وحدانیت خدا و رسالت محمد(صلی الله علیه واله) می‌دهد و گواهی می‌دهد که بهشت و دوزخ حق است و قیامت آمدنی است در آن شکی نیست و خداوند همه آن‌ها را که روزی در قبر می‌خوابند مبعوث می‌گرداند.
ای علی! من فاطمه دختر پیامبرم خدای مرا به همسری تو در دنیا و آخرت مفتخر گردانیده تو به من سزاوارتر از دیگرانی مرا شب غسل ده و کفن و دفن کن و احدی را بر آن مطلع مساز با تو خداحافظی کرده و به فرزندانم تا روز قیامت سلام می‌فرستم.
آخرین کلمات
کلماتش را در حین شهادت چنین ضبط کرده‌اند: «السلام علیک یا جبرییل السلام علیک یا ملایکه ربی الیک ربی لا الی النار الی رحمتک لا الی غضبک رضاک رضاک...».(۲)
شاهدان مراسم تدفین حضرت زهرا سلام الله علیها
امام صادق(علیه السلام) درباره حاضران مراسم تدفین ام‌ابیها(سلام الله علیها) فرمود: شاهدان دفن حضرت فاطمه(سلام الله علیها) سلمان فارسی مقداد بن اسود ابوذر غفاری عبداللَّه بن مسعود عبّاس بن عبدالمطّلب و زبیر بن عوام بودند.(۳)
*توسل به ام‌ابیها(سلام الله علیها)
ام‌ایمن از زنان بزرگ صدر اسلام است که همواره در خدمت خاندان نبوت بود پس از آنکه فاطمه(سلام الله علیها) از دنیا رفت ام‌ایمن آن چنان ناراحت بود که دیگر نمی‌توانست در مدینه بماند بنابراین عازم مکه شد در راه در بیابان جحفه تشنگی بر او غلبه کرد و آبی نیز به همراه نداشت و تشنگی او آنچنان شدید شد که به حد خطر مرگ رسید.
در این لحظه متوجه خدا شد و در حالی چشمش پر از اشک بود عرض کرد: «یا رب! اتعطشنی و انا خادمه بنت نبیک» پروردگار من! آیا مرا تشنه می‌گذاری با اینکه من کنیز دختر پیامبرت(فاطمه) هستم پس از دعا دلوی از آسمان پر از آب بهشت بر او نازل شد از آن آب آشامید و تا هفت سال دیگر تشنه و گرسنه نشد.(۴)
*تابوت جالب و نیک!
اسماء دختر عمیس می‌گوید: در لحظات آخر عمر فاطمه(سلام الله علیها) در حضورش بودم به من فرمود: این تابوت‌ها ناپسند است زیرا جسد را خوب نمی‌پوشاند من عرض کردم در مهاجرت به حبشه تابوت‌هایی دیده‌ام که جسد را به خوبی می‌پوشانند فاطمه(سلام الله علیها) فوراٌ فرستاد چند چوب درخت خرما آوردند و من با آن‌ها تابوت خوبی ساختم فاطمه(سلام الله علیها) خوشحال شد و فرمود: «ما احسن هذا و اجمله لاتعرف به المرثه من الرجل» به به! این تابوت چه زیبا و نیکو است که جسد مرد و زن در آن تشخیص داده نمی‌شود.(۵)
*شیعه فاطمی کیست
مردی به همسرش گفت: نزد فاطمه(سلام الله علیها) برو و درباره من از او سؤال کن که آیا من شیعه شما هستم یا خیر همسرش نزد فاطمه(سلام الله علیها) رفت و از او سؤال کرد حضرت فرمود: به او بگو «ان کنت تعمل بما امر ناک وتنتهی عما زجرناک عنه فانت من شیعتنا والا فلا» اگر به آنچه تو را امر کردیم عمل می‌کنی و از آنچه نهی کردیم پرهیز می‌کنی تو از شیعیان ما هستی و گرنه شیعه ما نیستی.
زوجه آن مرد گوید: جواب فاطمه(سلام الله علیها) را به شوهرم رساندم او گفت: وای بر من! چه کسی از گناهان و خطاها بدور است! پس من در این صورت برای همیشه در جهنم هستم زیرا هر کسی از شیعیان آن‌ها نباشد همیشه در آتش جهنم است همسرش دوباره به خدمت فاطمه(سلام الله علیها) می‌رسد و سخن شوهرش را به آن حضرت می‌رساند. فاطمه(سلام الله علیها) می‌فرماید: به او بگو آن طور که گمان کردی نیست شیعیان ما از بهترین افراد اهل بهشت هستند و هر کس ما را دوست بدارد و دوستان ما را هم دوست بدارد و دشمن دشمنان ما باشد و با قلب و زبانش ایمان آورده است اگر مخالفت با امر و نهی ما کند شیعه ما نیست گرچه به بهشت می‌رود اما بعد از آنکه به وسیله بلاها و سختی‌ها از گناهانشان پاک شوند یا با انواع سختی‌ها در عرصه‌های قیامت و یا ورود در طبقه بالای جهنم که عذاب می‌شوند پاک شوند آنگاه به خاطر محبتی که به ما دارند از جهنم نجاتشان می‌دهیم و به نزد خود می‌بریم.(۶)
*پی‌نوشت‌ها
۱- بحارج۴۳ ص۲۱۴
۲-در مکتب فاطمه(سلام الله علیها) علی قایمی
۳- زندگانی حضرت زهرا(سلام الله علیها) علامه مجلسی
۴- داستان صاحبدلان محمد محمدی اشتهاردی
۵- همان
۶- قصه‌های تربیتی چهارده معصوم(علیه السلام) محمدرضا اکبری
//
شیعه نیوز
