اشاره در نیمه ی ماه ذی الحجة الحرام سال ۲۱۲ هجری در مکانی به نام «صریّا» در نزدیکی مدینه منوره کودکی نورانی از مادری پاک دامن و با فضیلت به
همه مسیولیتهای نبی بر عهده امام استمقام امامت مقام بزرگ و رسایی است. در حقیقت امامت استمرار مقام نبوت است و تمام مسیولیتهایی که بر عهده پیامبر بوده، همه آن
از امام علی النقی علیه السلام چند یادگاری برای ما رسیده است که متاسفانه در بین شیعیان نیز غریب هستند. در این متن آنها را با هم مرور میکنیم: ۱-
پیشوایان معصوم علیهم السلام انسانهای کامل و برگزیدهای هستند که به عنوان الگوهای رفتاری و مشعلهای فروزان هدایت جامعه بشری از سوی خدا تعیین شدهاند. گفتار و رفتار و خوی
یکی از مشکلات بزرگ بشر امروزی عدم شناخت لازم و کافی از ضروری ترین مطالب مورد نیاز خود میباشد وبه همین دلیل در بسیاری از تصمیمات براثر جهل به موضوع
تاثیر کلام امام هادی(علیه السلام) و گریه متوکل یک بار، از امام هادی نزد متوکل سعایت کردند که در منزل او اسلحه و نوشته ها و اشیای دیگری است که
امام هادی(علیه السلام)؛ برخوردار از دانشی گسترده امام ابوالحسن علی النقی هادی (علیه السلام) ملقب به امام هادی، دهمین پیشوای شیعیان در نیمه ذیحجه سال ۲۱۲ هجری در اطراف مدینه
عبدالعظیم حسنی فرمود: بر آقا و مولای خود علی بن محمد (علیهماالسلام) وارد شدم، چون نظر آن حضرت بر من افتاد، فرمود: مرحبا ای ابوالقاسم! تو به راستی از دوستان
امام هادی (علیه السلام) وشیعیان غالی مشکلات درونی شیعه کمتر از مشکلاتی نبود که از خارج وبه وسیله دشمنان بر آنان وارد میشد به ویژه که مشکلات درونی
امام ابوالحسن علی النقی الهادی(علیه السلام) در نیمه ذی حجه سال ۲۱۲ هجری، در اطراف مدینه، در محلی موسوم به «صَریّا» چشم به جهان گشود. امام هادی(علیه السلام) در سال