آیا درست است که در روایات اهل سنت وارد شده است که ابی بکر در هنگام احتضار و اواخر عمر خود، از انجام چند کار احساس پشیمانی و ندامت کرد و آرزو میکرد که ای کاش این کارها را انجام نمیداد؟
یکی از این کارها، حمله به خانه وحی بود. بنا به نقل طبری (محمد بن جریر) در تاریخ الامم و الملوک (مشهور به تاریخ طبری) ج۲ ص ۶۱۹ (چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات – بیروت – لبنان – سنه ۱۴۰۳ ه ق):
قال أبو بکر رضی الله تعالی عنه أجل إنی لا آسی علی شی من الدنیا إلا علی ثلاث فعلتهن وددت أنی ترکتهن وثلاث ترکتهن وددت أنی فعلتهن وثلاث وددت أنی سألت عنهن رسول الله صلی الله علیه وسلم فأما الثلاث اللاتی وددت أنی ترکتهن فوددت أنی لم أکشف بیت فاطمه عن شی وإن کانوا قد غلقوه علی الحرب ووددت إنی لم أکن حرقت الفجاءه السلمی وأنی کنت قتلته سریحا أو خلیته نجیحا و وددت أنی یوم سقیفه بنی ساعده کنت قذفت الامر فی عنق أحد الرجلین عمر وأبا عبیده فکان أحدهما أمیرا وکنت وزیرا …
ابوبکر میگوید که ای کاش ۳ کار را ترک میکردم و انجام نمیدادم
۱- ای کاش به خانه فاطمه (سلام الله علیها) کاری نداشتم و آن را نمیگشودم، اگر چه با اعلان جنگ آن را بر من بسته بودند.
۲- ای کاش «فجایه سلمی» را میکشتم و یا آزادش میکردم ولی او را به آتش نمیسوزاندم
۳- و ای کاش در روز سقیفه، کار را بر عهده یکی از آن دو مرد، عمر بن خطاب و ابوعبیده جراح، میگذاشتم تا او امیر میشد و من وزیر میشدم.
منابع اهل سنت
منابع زیادی از اهل سنت، گواه بر صادر شدن این جملات از ابی بکر میباشند. منابع زیر (با اختلاف کمی در الفاظ) بیانگر این ندامت از قول ابوبکر میباشند:
السقیفه و فدک – الجوهری – ص ۴۳ و ص۷۵
شرح نهج البلاغه – ابن أبی الحدید – ج ۲ – ص ۴۶ -۴۷
شرح نهج البلاغه – ابن أبی الحدید – ج ۶ – ص ۵۱
شرح نهج البلاغه – ابن أبی الحدید – ج ۲۰ – ص۲۴
تاریخ مدینه دمشق – ابن عساکر – ج ۳۰ – ص ۴۱۸ – ۴۱۹ – ۴۲۰ – ۴۲۱ – ۴۲۲ – ۴۲۳
میزان الاعتدال – الذهبی – ج ۳ – ص ۱۰۸ – ۱۰۹
لسان المیزان – ابن حجر – ج ۴ – ص ۱۸۸ – ۱۸۹
العقد الفرید – ابن عبد ربه – ج ۴ – ص۲۵۰ یا ج۴ – ص ۹۰ (چاپهای دیگر)
الامامه والسیاسه – ابن قتیبه الدینوری، تحقیق الزینی – ج ۱ – ص۲۴
الامامه والسیاسه – ابن قتیبه الدینوری، تحقیق الشیری – ج ۱ – ص ۳۶
تاریخ الیعقوبی – الیعقوبی – ج ۲ – ص ۱۳۷/تاریخ الإسلام – الذهبی – ج ۳ – ص ۱۱۷ – ۱۱۸
المعجم الکبیر – الطبرانی – ج ۱ – ص ۶۲
الأحادیث المختاره – ابی عبد الله الحنبلی – ج ۱ – ص ۸۷ (وی راجع به این روایت میگوید: و هذا حدیث حسن عن ابی بکر… یعنی حدیث فوق از قول ابی بکر درست است.)
کنز العمال – المتقی الهندی – ج ۵ – ص ۶۳۱ – ۶۳۳
الاموال – ابو عبید – ج۱ – ص ۳۰۴
مروج الذهب – المسعودی – ج۲ – ص ۳۰۱ – ۳۰۲
///