فرق علمای درست و حسابی با عوام الناس در خیلی چیزهاست از جمله درک جایگاه معصوم.
سالها پیش بزرگی مهمان شهری بود. برخی وی را با عناوینی که فقط در شان علی بن ابیطالب علیهالسلام است یاد کردند و تملقها کردند و توقع داشتند مورد لطف آن بزرگ قرار بگیرند.
اما ایشان نه تنها فرزانه تر و عاقل تر از آن بود که با چنین حرفهایی اغوا شود، بلکه شجاعتر از آن بود که بخواهد سکوت کند و با سکوتش حقیقت را ذبح نماید.
ایشان به آن فرد متملق فرمود که من خاک پای قنبر علی هم نمیشوم، چه رسد به این قیاسهای شما! (نقل به مضمون) و صدای این حرف در رادیو و تلویزیون، در زمان خودش پیچید.
آب سرد ریخته شد روی آن آدمی که برای خودش کلی حساب باز کرده بود و فکر میکرد حالا میتواند در دل آن بزرگ جایی باز کند و احتمالا در جامعه آن روز، جایگاهی پیدا کند.
آن بزرگ آن روز به خوبی درس بزرگی به همه ما داد و آن روز این کلام مولا امیرالمؤمنیی علیه السلام را به یاد همه آورد که :
لا یُقَاسُ بِآلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه وآله) مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ أَحَدٌ وَ لَا یُسَوَّى بِهِمْ مَنْ جَرَتْ نِعْمَتُهُمْ عَلَیْهِ أَبَداً، هُمْ أَسَاسُ الدِّینِ وَ عِمَادُ الْیَقِینِ، إِلَیْهِمْ یَفِیءُ الْغَالِی وَ بِهِمْ یُلْحَقُ التَّالِی وَ لَهُمْ خَصَائِصُ حَقِّ الْوِلَایَةِ وَ فِیهِمُ الْوَصِیَّةُ وَ الْوِرَاثَةُ. الْآنَ إِذْ رَجَعَ الْحَقُّ إِلَى أَهْلِهِ وَ نُقِلَ إِلَى مُنْتَقَلِهِ...
هیچ کس از این امّت را با آل محمّد(صلى الله علیه وآله) نمى توان مقایسه کرد و آنها که از نعمت آل محمد(صلى الله علیه وآله) بهره گرفتند با آنان برابر نخواهند بود؛ چرا که آنها اساس دین و ستون استوار بناى یقینند. غلوّ کننده، به سوى آنان باز مىگردد و عقب مانده به آنان ملحق مىشود و ویژگیهاى ولایت و حکومت، از آن آنهاست و وصیّت و وراثت (پیامبر) تنها در آنهاست.
نهج البلاغه خطب۲ ترجمه مکارم شیرازی
آری! یادمان باشد هیچکس با علی بن ابیطالب قابل مقایسه نیست...
تحریریه سایت فطرت
