بخشش گناهان با زیارت امام حسین (علیه السلام)

چگونه ممکن است با زیارت امام حسین‏علیه‏السلام و یا گریه بر مظلومیت آن امام‏علیه‏السلام خداوند متعال تمام گناهان ما را ببخشد؟

بسمه تعالی: سیّدالشهداء امام حسین‏علیه‏السلام هرچه داشت در راه خدا و خداوند متعال در مقابل آن همه ایثار که بقاء دین و احیاء سنّت رسول گرامی اسلام‏صلی الله وعلیه وآله مرهون اوست به زائرین و عزاداران و گریه کنندگان بر سیّد الشهداء عنایتی فرموده است.

امام صادق‏علیه‏السلام به فضیل فرمود:

»تَجْلِسُونَ وَتُحَدِّثُونَ؟ فَقالَ: نَعَمْ جُعِلْتُ فِداکَ، قالَ: إِنَّ تِلْکَ الْمَجالِسَ اُحِبُّها فَاَحْیُوا أَمْرَنا یا فُضَیْلُ، فَرَحِمَ اللَّهُ مَنْ اَحْیی أَمْرَنا یا فُضَیْلُ مَنْ ذَکَرَنا أَوْ ذُکِرْنا عِنْدَهُ فَخَرَجَ مِنْ عَیْنِهِ مِثْلُ جَناحِ الذُبابِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ وَلَو کانَتْ أَکْثَرَ مِنْ زَبَدِ الْبَحْرِ؛

آیا مجالس عزا بر پا می‏کنید و از اهل بیت‏علیهم‏السلام و آنچه بر آنان گذشته است صحبت می‏کنید؟ فضیل گفت: آری قربانت گردم، امام فرمود: این گونه مجالس را دوست دارم پس امر ما را زنده گردانید که هرکس امر ما را زنده کند مورد لطف و مرحمت خدا قرار می‏گیرد. ای فضیل! هرکس از ما یاد کند یا نزد او از ما یاد کنند و به اندازه بال مگسی اشک بریزد، خدا گناهانش را می‏آمرزد اگر چه بیش از کف دریا باشد«.[۱]


عن أبی عبداللَّه‏علیه‏السلام قال: إنّ زائر الحسین جعل ذنوبه جسراً علی باب داره ثمّ یعبّرها، کما یخلف أحدکم الجسر ورأ إذا عبر؛

از حضرت ابی عبداللَّه‏علیه‏السلام حضرت فرمودند: زائر حسین‏علیه‏السلام گناهانش را پلی در درب خانه‏اش قرار داده که از آن عبور می‏کند همان طوری که یکی از شما وقتی از پل عبور نمودید آن را عقب سر می‏گذارید.

یعنی زیارت سیّدالشهداءعلیه‏السلام سبب می‏شود که گناهان محو و زایل گردند«.

عن أبی عبداللَّه‏علیه‏السلام، قال: إنّ الرّجل لیخرج إلی قبر الحسین‏علیه‏السلام، فله إذا خرج من أهله بأوّل خطوة مغفرة من ذنوبه، ثمّ لم یزل یقدّس بکلّ خطوة حتّی یأتیه، 

فإذا أتاه ناجاه اللَّه عزّوجلّ فقال: عبدی سلنی أُعطک، اُدعنی أُجبک، اطلب منّی أُعطک، سلنی حاجتک أقضیها لک، قال: وقال أبو عبداللَّه‏علیه‏السلام: وحقّ علی اللَّه أن یعطی ما بذل؛

از ابی عبداللَّه‏علیه‏السلام، حضرت درباره کسی که به زیارت قبر امام حسین‏علیه‏السلام می‏رود فرمودند:

وی هنگامی که از اهلش جدا می‏شود به هر قدمی که بر می‏دارد گناهانش آمرزیده می‏شود و سپس پیوسته به هر قدمی تقدیس و تنزیه شده تا به قبر مطهر می‏رسد وقتی به آنجا رسید خداوند متعال او را خوانده و می‏فرماید:

بنده من از من سؤال کن تا به تو اعطاء کنم، من را بخوان تا اجابتت نمایم، از من طلب نما تا به تو بدهم، حاجتت را از من بخواه تا برآورده نمایم.

راوی گفت:

امام‏علیه‏السلام فرمودند:

و حق است بر خدا که آنچه بذل نموده را اعطا فرماید«.

عن أبی عبداللَّه‏علیه‏السلام قال: إنّ للَّه ملایکة موکّلین بقبر الحسین‏علیه‏السلام فإذا همّ الرّجل بزیارته أعطاهم اللَّه ذنوبه، فإذا خطا محوها، ثمّ إذا خطا ضاعفوا حسناته، 

فما تزال حسناته تضاعف حتّی توجب له الجنّة، ثمّ اکتنفوه وقدّسوه وینادون ملایکة السّماء أن قدّسوا زوّار حبیب حبیب اللَّه، 

فإذا اغتسلوا ناداهم محمّدصلی الله وعلیه وآله: یا وفد اللَّه أبشروا بمرافقتی فی الجنّة، ثمّ ناداهم أمیرالمؤمنین‏علیه‏السلام: أنا ضامن لقضاء حوایجکم ودفع البلاء عنکم فی الدّنیا والآخرة، 

ثمّ اکتنفوهم عن أیمانهم وعن شمایلهم حتّی ینصرفوا إلی أهالیهم؛

و از محمّد بن الحسین بن ابی الخطّاب، از صالح بن عقبه، از حارث بن مغیره، از حضرت ابی عبداللَّه‏علیه‏السلام حضرت فرمودند:

خداوند متعال فرشتگانی دارد که موکّل قبر مطهر حضرت حسین بن علی‏علیهماالسلام می‏باشند، هنگامی که شخص قصد زیارت آن حضرت را می‏نماید خداوند گناهان او را به این فرشتگان اعطا نموده و در اختیار آن‏ها می‏گذارد

وقتی وی قدم گذارد فرشتگان گناهان را محو می‏کنند سپس وقتی قدم بعدی را برداشت حسنات او را مضاعف می‏نمایند و پیوسته حسنات او را مضاعف کرده تا جایی که بهشت را برای وی واجب می‏گردانند

سپس اطرافش را گرفته و تقدیس و تنزیهش می‏نمایند و سپس فرشتگان آسمان را ندا می‏دهند که زوار حبیب حبیب خدا را تقدیس و تنزیه نمایید و وقتی زوار غسل زیارت نمودند حضرت محمدصلی الله وعلیه وآله ایشان را ندا داده و می‏فرماید:

ای مسافرین خدا بشارت باد شما را که با من در بهشت همراه خواهید بود.

سپس امیرالمؤمنین‏علیه‏السلام ایشان را ندا داده و می‏فرماید:

من ضامنم که حوایج شما را برآورده و در دنیا و آخرت بلا و محنت را از شما دور نمایم.

پس از آن فرشتگان دور ایشان حلقه زده و از راست و چپ آنان را در بر گرفته تا به اهل و خویشاوندان خود باز گردند«.

قال أبو عبداللَّه‏علیه‏السلام فی حدیث طویل: فإذا انقلبت من عند قبر الحسین‏علیه‏السلام ناداک منادٍ لو سمعت مقالته لأقمت عمرک عند قبر الحسین‏علیه‏السلام، وهو یقول: طوبی لک أیّها العبد قد غنمت وسلمت قد غُفر لک ما سلف فاستأنف العمل – وذکر الحدیث بطوله؛

حضرت ابو عبداللَّه‏علیه‏السلام در ضمن حدیث طولانی فرمود:

هنگامی که از نزد قبر مطهر حضرت ابا عبداللَّه الحسین‏علیه‏السلام برگشتی منادی تو را می‏خواند که اگر صدا و گفتارش را می‏شنیدی تمام عمر خود را حاضر بودی نزد قبر مطهر صرف و طی نمایی.

منادی می‏گوید: ای بنده خوشا به حال تو، همانا غنیمت بردی و سالم برگشتی، تمام گناهان گذشته ات پاک گردید پس از ابتدا عمل نما…«.

قال أبو الحسن موسی‏علیه‏السلام: أدنی ما یثاب به زائر الحسین‏علیه‏السلام بشاطی‏ء الفرات إذا عرف حقّه وحرمته وولایته أن یغفر له ما تقدّم من ذنبه وما تأخّر؛

حضرت ابوالحسن موسی‏علیه‏السلام فرمودند:

کمترین ثواب و اجر به کسی که حضرت امام حسین‏علیه‏السلام را در کنار فرات زیارت می‏کند مشروط به اینکه حق و حرمت و ولایت آن جناب را بشناسد می‏دهند این است که گناهان گذشته و آینده‏اش را می‏آمرزند«.

عن أبی عبداللَّه‏علیه‏السلام، قال: من أراد أن یکون فی کرامة اللَّه یوم القیامة وفی شفاعة محمّدصلی الله وعلیه وآله، فلیکن للحسین زائراً ینال من اللَّه أفضل الکرامة وحسن الثّواب، ولا یسأله عن ذنب عمله فی حیاة الدّنیا، ولو کانت ذنوبه عدد رملٍ عالج وجبال تهامة وزبد البحر، إنّ الحسین[بن علی]علیهماالسلام قتل مظلوماً مضطهداً نفسه عطشاناً هو وأهل بیته وأصحابه؛

از حضرت ابی عبداللَّه‏علیه‏السلام، حضرت فرمودند:

کسی که می‏خواهد روز قیامت در کرامت خداوند متعال باشد و شفاعت حضرت محمدصلی الله وعلیه وآله شاملش گردد پس باید حسین‏علیه‏السلام را زیارت کند چه آنکه بالاترین کرامت حق تعالی به وی رسیده و ثواب و اجر نیک به او داده می‏شود و از گناهانی که در زندگانی دنیا مرتکب شده وی را مورد سؤال و بازخواست قرار نمی‏دهند اگر چه گناهانش به تعداد ریگ‏های بیابان و به بزرگی کوه‏های تهامه و به مقدار روی دریاها باشد، حسین بن علی‏علیهماالسلام در حالی کشته شد که:

اوّلاً: مظلوم بود.

ثانیاً: نفس و جسمش مقهور و مورد ستم قرار گرفته بود.

ثالثاً: خود و اهل بیت و اصحابش تشنه بودند«.

عن أبی إبراهیم‏علیه‏السلام، قال: من خرج من بیته یرید زیارة قبر أبی عبداللَّه الحسین بن علی‏علیهماالسلام وکّل اللَّه به ملکاً فوضع أصبعه فی قفاه، فلم یزل یکتب ما یخرج من فیه حتّی یرد الحایر، فإذا خرج من باب الحایر وضع کفّه وسط ظهره ثمّ قال له: أمّا ما مضی فقد غفر لک فأستأنف العمل.

از حضرت ابی ابراهیم‏علیه‏السلام، آن حضرت فرمودند:

کسی که از خانه‏اش خارج شده و قصدش زیارت قبر مطهر حضرت ابا عبداللَّه الحسین بن علی‏علیهماالسلام باشد خداوند متعال فرشته‏ای را بر او می‏گمارد پس آن فرشته انگشتش را در پشت او قرار داده و پیوسته آن چه از دهان این شخص خارج می‏شود می‏نویسد تا به حایر وارد گردد و وقتی از درب حایر خارج شد کف دستش را وسط پشتش نهاده سپس به او می‏گوید:

آنچه گذشت تمام مورد غفران و آمرزش واقع شد اینک از ابتداء به عمل بپرداز و با همین اسناد، از حسن بن راشد، از ابراهیم بن ابی البلاد به أسنادش حدیثی مثل همین حدیث را نقل نموده«.

عن عبداللَّه بن مسکان، قال: شهدت أبا عبداللَّه‏علیه‏السلام وقد أتاه قوم من أهل خراسان فسألوه، عن إتیان قبر الحسین‏علیه‏السلام وما فیه من الفضل. قال: حدّثنی أبی، عن جدّی أنّه کان یقول: من زاره یرید به وجه اللَّه أخرجه اللَّه من ذنوبه کمولود ولدته أمّه، وشیّعته الملایکة فی مسیره، فرفرفت علی رأسه قد صفّوا بأجنحتهم علیه حتّی یرجع إلی أهله، وسألت الملایکة المغفرة له من ربّه وغشیّته الرّحمة من أعنان السّماء، ونادته الملایکة: طبت وطاب من زرت، وحفظ فی أهله؛

از عبداللَّه بن مسکان، وی می‏گوید:

حضور مبارک حضرت ابا عبداللَّه‏علیه‏السلام رسیدم در حالی که گروهی از اهل خراسان خدمت آن جناب مشرف شده بودند، ایشان از آن جناب راجع به زیارت قبر حضرت حسین بن علی‏علیهماالسلام و ثوابی که در آن است سؤال نمودند؟

حضرت فرمودند:

پدرم از جدم نقل کردند که می‏فرمودند:

کسی که آن حضرت را صرفاً برای خدا و به قصد قربت زیارت کند خداوند متعال از گناهان رهایش نموده و او را همچون نوزادی که مادر زاییده قرار می‏دهد و در طول سفرش فرشتگان مشایعتش کرده و بالای سرش بال‏های خود را گشوده و با این حال او را همراهی کرده تا به اهلش باز گردد و نیز فرشتگان از خداوند می‏خواهند که او را بیامرزد و از اطراف و اکناف آسمان رحمت واسعه الهی او را فرا گرفته و فرشتگان ندا کرده و به وی می‏گویند:

پاک هستی و آن کس که زیارتش نمودی نیز پاک و مطهر است و پیوسته وی را بین اهل و خویشانش حفظش می‏نمایند«.
 

مرحوم ایت الله میرزا جواد تبریزی



شیعه نیوز