ذهبی می‌گوید: قال المغیرة بن شعبة ـ یوم القادسیة ـ لصاحب فارس:
أمرنا بقتال عدونا فجئنا لنقتل مقاتلتکم و نسبی ذراریکم، و اما ما ذکرت من الطعام فما نجد ما نشبع منه، فجئنا فوجدنا فی أرضکم طعاماً کثیراً و ماءً، فلا نبرح حتی یکون لنا و لکم..» [۱]
به ما دستور داده شد که با دشمن خود بجنگیم، پس آمدیم جنگجویان شما را بکشیم و نسل شما را از بین ببریم، و اما آنچه در مورد غذا ذکر شد، چیزی برای سیر شدن نیافتیم، پس آمدیم و آب و غذای فراوانی در زمین شما یافتیم. پس تا زمانی که اموال شما برای ما و شما نباشد، جنگ را ترک نمی‌کنیم.
و آیا این اهداف با هدف پیامبر اکرم که به حضرت علی (رضی الله عنه) به هنگام اعزام به یمن فرمود:
«لئن یهدی اللّه بک رجلا خیر لک مما طلعت علیه الشمس» [۲]
اگر خدا به وسیله‌ی تو کسی را هدایت کند، برای تو از آنچه که خورشید بر آن می‌تابد بهتر است.
قابل جمع است؟
پی‌نوشت‌ها:
[۱] سیر اعلام النبلاء ۳: ۳۱. نظیر ان از خالدین ولید نقل شده، تاریخ طبری ۴: ۹.
[۲] بخاری، جهاد: ۱۰۲ و کتاب فضایل أصحاب النبی: ۹، و مغازی: ۳۸، فضایل الصحابة: ۳۵، مسند احمد ۵:
////
