نقش کتک در اجماع
از براء بن عازب یکی از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم، نقل کرده که پس از سقیفه، عمر و ابو عبیده، گروه (چماق به دست) را دیدم که ژست حمله و تهاجم بخود گرفته و به هر کس میرسیدند وی را کتک میزدند و به زور دست او را گرفته، بعنوان بیعت، چه بخواهد و چه نخواهد، بر روی دست ابوبکر میکشیدند.
واذاً قایل آخر یقول: قد بویع أبوبکر فلم ألبث وإذاً أنا بأبی بکر قد أقبل ومعه عمر وأبو عبیدة وجماعة من أصحاب السقیفة وهم محتجزون بالأزر الصنعانیّة لایمرّون بأحد إلّا خبطوه وقدّموه فمدّوا یده فمسحوها علی ید أبی بکر یبایعه شاء ذلک أو أبی.( شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید معتزلی ج۱ ص۲۱۹)
آیا بیعت گرفتن از روی اجماع (راحتی خیال، آرامش و اختیار) بود یا به زور؟
