حفظ جان او که امنیت داشت!!
طرح سؤال:
پیامبر -صلی الله علیه وآله وسلم- وقتی از مکه به مدینه هجرت کرد ابوبکر را همراه با خودش برد و او را نجات داد، و از طرفی علی را در معرض خطر و نابودی قرار داد و از او خواست در جایش بخوابد... پس اگر علی امام و وصی و خلیفه منصوب از سوی خدا بوده است آیا چنین کسی در معرض مرگ قرار داده می‌شود و جان ابوبکر که اگر بمیرد برای امامت ضرری نیست نجات داده می‌شود..... و سوال اینجاست که کدام یک سزاوارتر است که خاری به پایش نخورد و در معرض مرگ قرار نگیرد؟
و اگر بگویید که علی غیب می‌دانست، پس خوابیدن او بر بستر پیامبر چه فضیلت و شاهکار می‌‌تواند باشد؟!
بحث و بررسی:
اولاً رفتن ابوبکر به همراه پیامبر (صلی الله علیه و آله) دلیل بر نجات جان وی نیست. شواهد بسیاری موید این نظر است که کفار مکه کاری به ابوبکر نداشتند و به عنوان اثبات این مطلب می‌توان به دوران محاصره اقتصادی قریش اشاره نمود که در آن دوران که مسلمانان در شعب ابیطالب بودند، ابوبکر به راحتی در مکه رفت و آمد می‌کرد و کفار برای وی مزاحمتی ایجاد نمی‌کردند.
در ثانی در هیچ تاریخی نیامده که پیامبر(صلی الله علیه و آله) ابوبکر را به جانشینی خود انتخاب نمود، و تنها چیزی که اهل سنت به عنوان دلیل بر خلافت ابوبکر به آن استناد می‌نمایند، انتخاب وی توسط مردم بوده است! و در تحلیل‌های گوناگون از اهل سنت به این مسئله به فراوانی پرداخته شده است که پیامبر(صلی الله علیه و آله) از دنیا رفت در حالی که هیچ خلیفه و جانشینی برای خود انتخاب نکرده بود و این امر را به شورا واگذار نمود و مردم بودند که ابوبکر را برگزیدند و با وی بیعت نمودند (در حالی که تاریخ، خلاف این امر را ثابت می‌نماید و معلوم می‌نماید که بارها و بارها پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) در غدیر و غیر آن فرمودند: إِنَّ هَذَا أَخِی وَ وَصِیِّی وَ وَزِیرِی وَ خَلِیفَتِی فِیکُمْ فَاسْمَعُوا لَهُ وَ أَطِیعُوا )، حال چطور ممکن است که پیامبر(صلی الله علیه و آله) که به زعم عقیده اهل سنت خلیفه پس از خود را انتخاب ننموده است، برای حفظ جان وی او را با خود ببرد؟ حال اگر گفته شود که پیامبر (صلی الله علیه و آله) این مسئله را می‌دانسته که پس از وی مردم ابوبکر را تعیین خواهند کرد، متناقض با اصل صورت سوال می‌باشد که سوال کننده مدعی است که کسی علم غیب نمی‌داند!
ثالثاً اگر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) ابوبکر را به عنوان خلیفه پس از خود و به جهت حفظ جان وی به همراه خود برده است آیا بردن حضرت علی (علیه السلام) به عنوان خلیفه چهارم و خلفای دیگر نیز لازم و ضروری نبود؟ در حالی که بردن آنان هیچ مشکلی را ایجاد نمی‌کرد؟
در ضمن خوابیدن آن حضرت در بستر پیامبر در حالتی که وی از خبر دادن پیامبر به کشته نشدنش آگاه شده بود و این امر را می‌دانست، دلیل بر یقین و اعتقاد او به فرمایش پیامبر و اعتقاد او به وعده خداوند در کشته نشدنش می‌باشد و این خود فضیلتی دیگر است. و در هر صورت امتثال فرمان رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از بالاترین افتخاراتی است که به حضرت علی(علیه السلام) نسبت داده شده است و در قرآن از اینگونه از آن مدح گردیده است: وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ: و از مردم کسانی هستند که جان خود را به خاطر رضایت خداوند می‌فروشند و خدا به بندگانش مهربان است.
در این مورد در تواریخ نقل گردیده که امیرالمومنین علیه السلام در شب هجرتشان به پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمودند: آیا اگر من این کار را بکنم جان شما به سلامت خواهد بود؟ و حضرت فرمودند آری. و این نشان می‌دهد که هدف حضرت علی (علیه السلام)از خوابیدن در بستر پیامبر (صلی الله علیه و آله) حفظ کردن جان ایشان بود و صحبتی از جان خودشان نکردند.
در مقابل بی اعتقادی نسبت به غیب را در باره خلیفه دوم می‌بینیم که پیامبر(صلی الله علیه و آله) وقتی به مسلمانان وعده رفتن به مکه را دادند و آیه نازل گردید که لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْیا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرامَ إِنْ شاءَ اللَّهُ آمِنینَ مُحَلِّقینَ رُؤُسَکُمْ...، و آن سال حجی انجام نشد، وی گفت من هیچ کجا چون حدیبیه به نبوت پیامبر (صلی الله علیه و آله)شک نکردم! و وقتی این جریان را به روی پیامبر(صلی الله علیه و آله) آورد، حضرت فرمودند آیا من وعده دادم که حتما امسال وارد مسجدالحرام می‌شوید؟
