این شبهه از مقدمه شیخ محی الدین عبدالحمید بر شرح نهج البلاغه شیخ محمد عبده نقل شده است: پاسخ: چنانچه با دلیل و برهان قطعی فاسق بودن و حتی منافق
نمی دانم عباس اصرار میکرد یا فقط هشدار میداد، شاید نگران برادر زاده اش بود،شاید چنین سخنانی میانشان رد و بدل شده باشد:-اگر این دختر را به عقد او در
صدیقه طاهره(سلام الله علیها) در ساعتهای پایانی عمر با برکتش خطاب به امیرالمؤمنین(علیه السلام) فرمود: ای پسر عم! در دوران ازدواج هرگز مرا دروغگو و خاین نیافتی و از آغاز
این پرسش و شبهه از دو زاویه قابل تأمل و بررسی است: ۱. کوتاه آمدن علی علیه السلام از حق خودش؛ ۲. پیروان علی علیه السلام و مدافعان مکتب اهل
توضیح سؤال: ۱. حضرت علی در فرازی از سخنان خویش بر هر سه خلیفه پیش از خود و بانیان انتخاب آنها درود فرستاده و میفرماید: «من با قومی بیعت کردهام که
امام حسن (علیه السلام) بعد از صلح با معاویه سکوت نکرد، بلکه شیوة مبارزه علیه او را تغییر داد. تغییر شیوه مبارزه مناسب ترین راهکاری بود که توسط امام اعمال
مهمترین علل سکوت امیرالمومنین علیه السلام در برابر غصب خلافت، در محورهای زیر بیان شده است: ۱- سفارش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله پیامبر به امیرالمومنین توصیه فرموده