سمره بن جندب، صحابی تاجر شراب!+سند
از آنجایی که عدالت همه صحابه در نزد اهل سنت و وهابیت ثابت و جزء اعتقادات آن ها می‌باشد، با بیان تنها یک مثال نقض می‌توان این قاعده پوچ را – بر اساس کتب خودشان – نفی کرد.
یکی از موارد ناقض این اعتقاد اهل سنت آن است که برخی از صحابه اهل خرید و فروش شراب بوده اند.”سمره بن جندب”کسی است که عمر بن خطاب وی را به خاطر فروش شراب مورد توبیخ قرار داد و گفت: خداوند سمره را بکشد!
علمای بسیار زیادی از اهل سنت همچون شافعی، احمد بن حنبل، عبدالرزاق بن همام، مسلم بن حجاج، ابن ماجه، دارمی، و نسایی در کتابهایشان چنین نقل کرده اند:
“عن بن عَبَّاسٍ قال بَلَغَ عُمَرَ أَنَّ سَمُرَهَ بَاعَ خَمْرًا فقال قَاتَلَ الله سَمُرَهَ أَلَمْ یَعْلَمْ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ e قال لَعَنَ الله الْیَهُودَ حُرِّمَتْ علیهم الشُّحُومُ فَجَمَلُوهَا فَبَاعُوهَا “
(ابن عباس می‌گوید به عمر بن خطاب خبر دادند که سمره (بن جندب) شراب فروخته است.
پس عمر بن خطاب گفت: خداوند سمره را بکشد. آیا نمی‌داند که رسول الله صلی الله علیه – وآله –وسلم فرمود: خداوند یهود را لعنت کند. خداوند بر ایشان پیه را حرام نمود ولی آنها (پیه را) جمع کردند و فروختند)
(السنن المأثوره، ص ۲۸۳ – ۲۸۴،اسم المؤلف: محمد بن إدریس الشافعی أبو عبد الله الوفاه: ۲۰۴، دار النشر: دار المعرفه – بیروت – ۱۴۰۶، الطبعه: الأولی، تحقیق: د. عبد المعطی أمین قلعجی/المصنف، ج ۸ ص ۱۹۵، اسم المؤلف: أبو بکر عبد الرزاق بن همام الصنعانی الوفاه: ۲۱۱، دار النشر: المکتب الإسلامی – بیروت – ۱۴۰۳، الطبعه: الثانیه، تحقیق: حبیب الرحمن الأعظمی
/مسند الإمام أحمد بن حنبل، ج۱ ص ۲۵، اسم المؤلف: أحمد بن حنبل أبو عبدالله الشیبانی الوفاه: ۲۴۱، دار النشر: مؤسسه قرطبه – مصر/سنن الدارمی، ج ۲ ص ۱۵۶،اسم المؤلف: عبدالله بن عبدالرحمن أبو محمد الدارمی الوفاه: ۲۵۵، دار النشر: دار الکتاب العربی – بیروت – ۱۴۰۷، الطبعه: الأولی، تحقیق: فواز أحمد زمرلی, خالد السبع العلمی/صحیح مسلم، ج۳ ص ۱۲۰۷، اسم المؤلف: مسلم بن الحجاج أبو الحسین القشیری النیسابوری الوفاه: ۲۶۱، دار النشر: دار إحیاء التراث العربی – بیروت، تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی/سنن ابن ماجه، ج۲ ص ۱۱۲۲، اسم المؤلف: محمد بن یزید أبو عبدالله القزوینی الوفاه: ۲۷۵، دار النشر: دار الفکر – بیروت – -، تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی
المجتبی من السنن، ج۷ ص ۱۷۷، اسم المؤلف: أحمد بن شعیب أبو عبد الرحمن النسایی الوفاه: ۳۰۳، دار النشر: مکتب المطبوعات الإسلامیه – حلب – ۱۴۰۶ – ۱۹۸۶، الطبعه: الثانیه، تحقیق: عبدالفتاح أبو غده/السنن الکبری، ج ۳ ص ۸۷،اسم المؤلف: أحمد بن شعیب أبو عبد الرحمن النسایی الوفاه: ۳۰۳، دار النشر: دار الکتب العلمیه – بیروت – ۱۴۱۱ – ۱۹۹۱، الطبعه: الأولی، تحقیق: د.عبد الغفار سلیمان البنداری, سید کسروی حسن)
در صحت سند این روایت همین کفایت می‌کند که مسلم بن حجاج این روایت را در صحیح خود آورده است و اهل سنت و وهابیت اعتقاد بر این دارند که همه روایات صحیح مسلم نیز صحیح می‌باشد.
*همین طورمحقق کتاب مسند احمد بن حنبل در ذیل این روایت چنین می‌گوید:
“اسناده صحیح علی شرط الشیخین”
(اسناد این روایت بر اساس شروط بخاری و مسلم (در صحت حدیث) صحیح می‌باشد)
*همچنین محقق کتاب سنن دارمی چنین می‌گوید:
“قال حسین سلیم أسد: إسناده صحیح “
(اسناد این روایت صحیح است)
*آلبانی نیز در ذیل این روایت در سنن ابن ماجه و سنن نسایی چنین می‌گوید:
“قال الشیخ الألبانی: صحیح “
(روایت صحیح است)
پس علمای اهل سنت قبول دارند که این صحابی عادل (!) شراب فروخته است و این عمل آنچنان مورد غضب عمر بن خطاب قرار گرفته است که می‌گوید: خداوند سمره را بکشد.
جالب است بدانید که بخاری این روایت را از استادش حمیدی به همان سند حمیدی در”مسند الحمیدی”روایت کرده است ولی در متن آن دست برده و آن را تحریف کرده است و نام”سمره”را از روایت حذف کرده است.
سند و متن روایت حمیدی چنین است:
“حَدَّثَنَا سُفْیَانُ حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ دِینَارٍ قَالَ أَخْبَرَنِی طَاوُسٌ أَنَّهُ سَمِعَ ابْنَ عَبَّاسٍ یَقُولُ: بَلَغَ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ أَنَّ سَمُرَهَ بَاعَ خَمْرًا، فَقَالَ: قَاتَلَ اللَّهُ سَمُرَهَ، أَلَمْ یَعْلَمْ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلی الله علیه وسلم- قَالَ:« لَعَنَ اللَّهُ الْیَهُودَ، حُرِّمَتْ عَلَیْهِمُ الشُّحُومُ فَجَمَلُوهَا فَبَاعُوهَا »”
(المسند، ج ۱ ص ۹، اسم المؤلف: عبدالله بن الزبیر أبو بکر الحمیدی الوفاه: ۲۱۹، دار النشر: دار الکتب العلمیه, مکتبه المتنبی – بیروت, القاهره، تحقیق: حبیب الرحمن الأعظمی)
سند و متن روایت بخاری نیز چنین است:
“حَدَّثَنَا الْحُمَیْدِیُّ حَدَّثَنَا سُفْیَانُ حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ دِینَارٍ قَالَ أَخْبَرَنِی طَاوُسٌ أَنَّهُ سَمِعَ ابْنَ عَبَّاسٍ – رضی الله عنهما – یَقُولُ بَلَغَ عُمَرَ أَنَّ فُلاَنًا بَاعَ خَمْرًا فَقَالَ قَاتَلَ اللَّهُ فُلاَنًا، أَلَمْ یَعْلَمْ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ – صلی الله علیه وسلم – قَالَ « قَاتَلَ اللَّهُ الْیَهُودَ، حُرِّمَتْ عَلَیْهِمُ الشُّحُومُ فَجَمَلُوهَا فَبَاعُوهَا »”
(الجامع الصحیح المختصر،ج ۲ ص ۷۷۴، اسم المؤلف: محمد بن إسماعیل أبو عبدالله البخاری الجعفی، دار النشر: دار ابن کثیر, الیمامه – بیروت – ۱۴۰۷ – ۱۹۸۷، الطبعه: الثالثه، تحقیق: د. مصطفی دیب البغا)
همچنان که معلوم است، بخاری برای حفظ آبروی این صحابی خطاکار، در متن روایت دست برده و نام”سمره”را از روایت حذف کرده و بجای ان لفظ”فلانا”را آورده است.
این عملکرد بخاری نشان می‌دهد که قطعا این روایت در ذم این صحابی بوده است که وی مجبور به حذف نام او شده است.
مشخصا میشود با اقتدا به این صحابی مشروب فروشی! راه انداخت؟