سلام بر امام ریوف ومهربانیها
یا علی بن موسی الرضا! دوباره دلتنگ شدهام.
آری باز هم طاقت این دل تمام شده و بهانهی ایوان طلای شما را میگیرد.
بد جور حال و هوای حرم را دارم. میخواهم باز به زیارت شما بیایم.
چه حال و هوایی دارد!
وقتی که از جلوی درب وارد میشویم و إذن دخول میخوانیم. وقتی قدم به قدم برمیداریم و دل
توی دلمان نیست که دوباره شما بزرگواری کردهاید وما را طلبیدهاید. وقتی که ضریح شما را در
آغوش میگیریم و از شدت ذوق اشک میریزیم. وقتی که در حرم یک گوشهای خلوت میکنیم و با
شما درددل میکنیم.
بعضی وقتها دعا و زیارتنامه میخوانیم. بعضی وقتها نماز زیارت میخوانیم. بعضی وقتها
طلب حاجت دنیوی و روزی میکنیم. بعضی وقتها به پنجرهفولاد میرویم وشفای بیمارانمان را از
شما میخواهیم و بعضی وقتها .....
میدانم شماهم همانند پدری مهربان به همهی اینها گوش میدهید و به همهی زایرین نگاه میکنید و
برایشان دعا میکنید.
اما فقط یک مورد را جا میاندازیم آری یک مورد خیلی بزرگ را در خلوت خود جا میاندازیم.
ولی اگر بخواهم بهتر توضیح بدهم این است که یک شخص عزیز و بزرگوار که شما هم خیلی به
شیعیانتان در مورد ایشان سفارش کردهاید را فراموش میکنیم.
شخص بزرگواری که شما درموردشان فرمودهاید: ایشان کسی است که خداوند به واسطهی او زمین
را از هر ستمی پاک و از هر ظلمی پیراسته میسازد و او کسی است که مردم در ولادتش شک
میکنند و او کسی است که پیش از خروجش غیبت میکند و آنگاه که خروج کند زمین به نورش
[نور پروردگارش] روشن گردد و در میان مردم میزان عدالت را برقرار کند و هیچکس به دیگری
ستم نکند و او کسی است که زمین برای او درهم پیچیده میشود و سایهای برای او نباشد و او کسی
است که از آسمان ندا کنندهای او را به نام ندا کند و به وی دعوت نماید به گونهای که همهی اهل
زمین آن ندا را بشنوند.
آری در مورد امام زمانمان حضرت مهدی (عج الله تعالی فرجه الشریف) میگویم.
حضرت مهدی که شما بسیار سفارش کردهاید برایشان دعا کنیم.
در یکی از دعاهایی که از شخص شما برای ایشان ذکر شده است فرمودهاید که:
اللَّهُمَّ أَصْلِحْ عَبْدَکَ وَ خَلِیفَتَکَ بِمَا أَصْلَحْتَ بِهِ أَنْبِیَاءَکَ وَ رُسُلَکَ وَ حُفَّهُ بِمَلَایِکَتِکَ وَ أَیِّدْهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ مِنْ عِنْدِکَ وَ اسْلُکْهُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداً یَحْفَظُونَهُ مِنْ کُلِّ سُوءٍ وَ أَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ أَمْناً یَعْبُدُکَ لَا یُشْرِکُ بِکَ شَیْیاً وَ لَا تَجْعَلْ لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ عَلَی وَلِیِّکَ سُلْطَاناً وَ أْذَنْ لَهُ فِی جِهَادِ عَدُوِّکَ وَ عَدُوِّهِ وَ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصَارِهِ إِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
خداوندا! [امور] بنده و جانشینت را اصلاح کن آنچنانکه [امور] پیامبران و رسولانت را اصلاح کردی او را با فرشتگانت در برگیر و با روح القدس از جانب خودت یاری کن. در پشت سر و پیش رویش نگهبانانی قرار ده که او را از بدی در امان دارند بیم و نگرانی او را تبدیل به امنیت و آرامش کن تا تنها تو را بپرستد و کسی را برای تو شریک نگیرد هیچیک از آفریدگانت را بر ولیّت مسلط مساز اجازهی جهاد با دشمنان تو و دشمنانش را به او عطا کن و مرا از یاران او قرار ده چرا که تو بر همه چیز توانایی.
یا امام رضا (علیه السلام)! ای کاش سفارش شما برایمان تذکری شود که وقتی به زیارت شما میآییم نه
به عنوان جزیی از حاجاتمان و نه به عنوان دیگر حاجاتمان بلکه به عنوان حاجت اصلیمان برای
فرزند شما حضرت صاحب الزمان (علیه السلام) دعا کنیم.
دعا کنیم برای سلامتی ایشان.
دعا کنیم برای فرج ایشان.
دعا کنیم برای شادی دل ایشان.
دعاکنیم مشکلاتشان حل شود.
ای کاش این دعاها را دررأس دعاهای خویش قرار دهیم که انشاءالله سببی شود برای دیگر حاجاتمان.
فطرت