)قَالَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه و آله: خَمْسُ تَمَرَاتٍ أَوْ خَمْسُ قُرَصٍ أَوْ دَنَانِیرَ أَوْ دَرَاهِمَ یَمْلِکُهَا الْإِنْسَانُ وَ هُوَ یُرِیدُ أَنْ یُمْضِیَهَا فَأَفْضَلُهَا مَا أَنْفَقَهُ الْإِنْسَانُ عَلَی وَالِدَیْهِ ثُمَّ الثَّانِیَةُ عَلَی نَفْسِهِ وَ عِیَالِهِ ثُمَّ الثَّالِثَةُ عَلَی الْقَرَابَةِ وَ إِخْوَانِهِ الْمُؤْمِنِینَ ثُمَّ الرَّابِعَةُ عَلَی جِیرَانِهِ الْفُقَرَاءِ ثُمَّ الْخَامِسَةُ فِی سَبِیلِ اللهِ وَ هُوَ أَخَسُّهَا أَجْراً.(تحف العقول ص۳۵۰)
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: کسی که پنج دانه خرما یا پنج گرده نان یا چند دینار یا درهم دارد و میخواهد آنها را به مصرف رساند در درجهی اول برای پدر و مادر خود خرج نماید در درجهی دوم برای خودش و زن و فرزندش در درجهی سوم برای خویشاوندان و برادران مؤمنش در درجهی چهارم برای همسایگان فقیرش و در درجهی پنجم در راه خدا به مصرف رساند. مورد پنجم از همهی آنها اجر کمتری دارد.
۲)عَنْ أَنَسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله: أَ لَا أُنَبِّیُکُمْ بِخَمْسَةِ دَنَانِیرَ بِأَحْسَنِهَا وَ أَفْضَلِهَا قَالُوا: بَلَی. قَالَ: أَفْضَلُ الْخَمْسَةِ الدِّینَارُ الَّذِی تُنْفِقُهُ عَلَی وَالِدَتِکَ وَ أَفْضَلُ الْأَرْبَعَةِ الدِّینَارُ الَّذِی تُنْفِقُهُ عَلَی وَالِدِکَ وَ أَفْضَلُ الثَّلَاثَةِ الدِّینَارُ الَّذِی تُنْفِقُهُ عَلَی نَفْسِکَ وَ أَهْلِکَ وَ أَفْضَلُ الدِّینَارَیْنِ الدِّینَارُ الَّذِی تُنْفِقُهُ عَلَی قَرَابَتِکَ وَ أَخَسُّهَا وَ أَقَلُّهَا أَجْراً الدِّینَارُ الَّذِی تُنْفِقُهُ فِی سَبِیلِ اللَّه.(مستدرک الوسایل ج۷ ص۲۴۱ به نقل از دُرَر اللّیالی)
رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: آیا به شما خبر دهم که بهترین و برترین راه برای خرج کردن پنج دینار چیست عرض کردند: بله. فرمود: برترین آنها نفقه دادن به مادرت میباشد. سپس نفقه دادن به پدرت است. در مرتبهی سوم برتر آن است که مال را برای خودت و خانوادهات خرج کنی. چهارم بهتر است برای خویشانت نفقه دهی و پستترین و پایینترین حالت آن است که آن را در راه خدا انفاق کنی.
فطرت
