کارشناسان شبکه‌های وهابی لقب ابوتراب حضرت علی (علیه السلام) را منکر شدند.
ابو تراب در لغت به معنای پدر خاک، یا دمساز خاک، یا پدر و رییس خاکیان است.
این لقب از محبوب‌ترین القاب در نزد امام علی (علیه السلام) و یکی از زیباترین القاب آن حضرت به شمار می‌آید.
شیخ علاء الدین سکتواری در «محاضرة الأوایل، ص ۱۱۳» گوید: نخستین کسی که به کنیه (ابو تراب) نامیده شد علی بن ابی طالب (علیه السلام) است، این کنیه را رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به او داد آن گاه که دید او بر روی زمین خوابیده و خاک بر پهلوی او نشسته است، از روی لطف و مهربانی به او فرمود: «برخیز ای ابو تراب».
و این محبوب ترین القاب او به شمار می‌رفت، و از آن پس، به برکت نفس محمدی این کرامتی برای او گردید، زیرا خاک خبرهای گذشته و آینده تا روز قیامت را برای او باز می‌گفت. این را بفهم که رازی است بی پرده. «الغدیر، الشیخ الأمینی، ج ۶ ص ۳۳۷ – ۳۳۸».
عبایة بن ربعی «علل الشرایع، الشیخ الصدوق، ج ۱ ص ۱۵۶» می‌گوید: «به عبد الله بن عباس گفتم: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از چه رو علی (علیه السلام) را ابو تراب نامید؟ گفت: از آن رو که علی (علیه السلام) صاحب زمین و حجت خدا بر اهل آن پس از رسول خداست، و بقای زمین و آرامش آن به او است، و از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) شنیدم می‌فرمود: چون روز قیامت شود و شخص کافر پاداش و نزدیکی و کرامتی را که خدای متعال برای شیعیان علی آماده نموده ببیند گوید: (ای کاش من ترابی بودم) یعنی کاش از شیعیان علی (ابو تراب) بودم. و این است معنای این آیه که کافر گوید: کاش من تراب (خاک) بودم».
علامه مجلسی رحمه الله در بیان این جمله در «بحار الأنوار، العلامة المجلسی، ج ۳۵ ص ۵۱» می‌گوید:
«ممکن است ذکر آیه در اینجا برای بیان علت دیگری در نامگذاری آن حضرت به ابو تراب باشد، زیرا شیعیان او به جهت تذلل بیش از اندازه و تسلیم بودن در برابر فرمانهای حضرتش تراب نامیده شده اند؛ و چون آن حضرت صاحب و پیشوا و زمامدار آنهاست ابو تراب نام گرفته است».
در این که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در چه زمانی این لقب مبارک را به امیر المؤمنین (علیه السلام) داده است، روایات متفاوتی نقل شده است. برخی از آن‌ها حاکی از آن است که این لقب در جمادی الأول یا جمادی الثانی سال دوم هجرت در غزوۀ العشیره به آن حضرت داده شده است. در برخی دیگر آمده است که در یوم التآخی؛ یعنی روزی که پیامبر اسلام بین همۀ مسلمان عقد برادری بست و از بین تمام مردم علی را برای خود برگزید، به او داده شده است.
البته این روایات هیچ تعارضی باهم ندارند؛ چرا که ممکن است پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در موارد متعدد بارها و بارها آن را تکرار کرده باشد.
برای تحقیق بیشتر در این باره می‌توانید به کتاب «الغدیر علامۀ امینی رحمت الله علیه، ج ۶ - ص ۳۳۴ – ۳۳۸» مراجعه نمایید.
پایگاه خبری تعامل
