پرده اول:

بیعت به معنای، دست دادن، دست فشردن، دست راست خود را به دست راست دیگری زدن، کاملا اختیاری و نه با زور شمشیر است. مثلا پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در ماجرای غدیر، با شمشیر مردم را وادار به بیعت با علی بن ابیطالب (علیه السلام) نکرد.

پرده دوم:

از امام امیرالمؤمنین علیه السلام در نامه ۲۸ نهج البلاغه نقل شده است:

انّی کنت أقاد کما یقاد الجمل المخشوش حتی أبایع.

مرا از خانه ام کشان کشان به مسجد بردند تا بیعت کنم؛ همان گونه که شتر را مهار می‎زنند و هرگونه گریز و اختیار را از او می‎گیرند.

پرده سوم:

وجدان‎های بیدار می‎دانند، می‎بینند، می‎گریند و می‎فهمند که علی بن ابیطالب (علیه السلام) به اختیار خود با خلیفه بیعت نکرد



تحریریه سایت فطرت