یادی از سپاه حضرت طالوت علیه السلام
فَلَمَّا فَصَلَ طالُوتُ بِالْجُنُودِ قالَ إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلیکُمْ بِنَهَرٍ فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَیْسَ مِنِّی وَ مَنْ لَمْ یَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّی إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِیَدِهِ فَشَرِبُوا مِنْهُ إِلاَّ قَلیلاً مِنْهُمْ
و هنگامی که طالوت سپاهیان را با خود بیرون برد، به آنها گفت: «خداوند، شما را به وسیله یک نهر آب، آزمایش میکند آنها که از آن بنوشند، از من نیستند و آنها که جز یک پیمانه با دست خود، بیشتر از آن نخورند، از من هستند» جز عده کمی، همگی از آن آب نوشیدند.
---------------------------------------------------------------------------
اگر ما هم بودیم، می‌نوشیدیم و می‌گفتیم:
چه لزومی دارد من آب نخورم. آب برای سلامتی لازم است. نخوردن آب به بدن آسیب می‌رساند.
اصلاً من خودم فهم دارم و این فرمان را خلاف فهم خودم می‌دانم. من قوه ی تشخیص دارم و می‌توانم بفهمم چه کاری لازم است چه کاری لازم نیست.
من اصولاً خوب زندگی می‌کنم. دروغ نگفته، نمی‌گویم، و نخواهم گفت. به دیگران کمک می‌کنم و همیشه لبخند دارم.J
من به جامعه خدمت می‌کنم. همین کافی است و این نشان می‌دهد من آدم خوب، درست کار و دین مداری هستم. من چنین دستورات مسخره ای که با سلامتی من در تضاد است را اجرا نمی‌کنم! من...
خلاصه حرف ها و توجیهاتی می‌آوردیم که به عقل هیچ کدام از سپاه طالوت هم نرسیده است.
خداوند ما (من) را حفظ کند.
فطرت
