آیا فقط شیعیان غدیر را بزرگ می‌دارند؟

چرا شیعیان روز غدیر را عید می‌دانند؟
آیا از اهل سنت نیز در بزرگداشت روز غدیر حدیث نقل شده است؟ 
در اثبات حدیث غدیر, ادعای تواتر آن و پذیرش صحت آن، اهل سنت تفاوت چندانی شیعیان ندارند. البته به جز عده ای که بیراهه رفته اند و تعصب کورکورانه آنان را به گفتار بی پایه واداشته است. علامه امینی در مجله اول الغدیر پس از ذکر مطالب فوق، به نقل صدها نفر از صحابه و تابعین و راویانی که حدیث غدیر را نقل کرده اند و آن را صحیح دانسته اند, پرداخته است. 
از جمله چیزهایی که موجب جاودانگی داستان غدیر گشته و مفاد آن را محقق ساخته است،"عید"گرفتن آنست. روز غدیر، عید به شمار آمده, عبادت روز و شب ارزشمند شمرده شده است, جشن, نیکی به ضعیفان و توسعه بر خود و خانواده مورد توجه قرار گرفته است. 
تاریخ، از بزرگداشت عید غدیر گزارشات فراوانی نقل کرده است. اهالی مصر, مغرب و عرا ق، به جایگاه آن اهتمام داشته اند و روز غدیر نزد آنان به عنوان روزی مشخص برای نماز، دعا، خطبه و مدیحه خوانی مشهور بوده است. هم چنین نامگذاری این روز به"عید"، مورد اتفاق بوده است. ["وفیات"ابن خلکان ۱/۶۰ و ۲ / ۲۲۳. و مسعودی نیز سخن او را تایید می‌کند:"التنبیه والاشراف"/۲۲۱.]
ابن خلکان چنین می‌نویسد:"پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم هنگام بازگشت از مکه در حجة الوداع وقتی به غدیرخم رسید، میان خود و علی علیه السلام عقد برادری بست و او را برای خود همچون هارون برای حضرت موسی علیه اسلام دانست و فرمود:"خدایا دوست دارانش را دوست بدار و دشمنانش را دشمن بدار، یارانش را یاور باش و خوارکنندگانش را خوار کن". 
ثعالبی در کتاب ثمارالقلوب/۵۱۱ پس از آنکه شب غدیر را از شبهای مشهور نزد امت شمرده است، می‌نویسد: 
"این شبی است که فردایش پیامبر خدا در غدیر خم، بر فراز جهاز شتران خطبه خواند و فرمود:"من کنت مولاه فعلی مولاه..."و شیعیان این شب را گرامی داشته، به احیا و عبادت می‌پردازند". 
تهنیت و شادباش گفتن ابوبکر، عمر، همسران پیامبر و صحابه آن حضرت به امیر المومنین علیه السلام که به فرمان پیامبر انجام شد از نشانه‌های دیگر عید بودن این روز است، زیرا تبریک و تهنیت، از ویژگیهای عید و روزهای شادمانی است. علامه امینی در کتاب الغدیر۱/۲۷۲-۲۸۳ خصوصا درباره تهنیت گویی ابوبکر و عمر، ۶۰ مورد از متون تاریخ و حدیث اهل سنت را با ذکر عباراتشان ذکر کرده است.
ن.ر.ک."المصنف ابن ابی شیبه"۱۲/۷۸،"مسند احمدبن حنبل"۴/۲۸۱،"تفسیر طبری"۳/ ۴۲۸،"التمهید"باقلانی /۱۷۱،"الفصول المهمه"ابن صباغ مالکی /۲۵،"المناقب"ابن مغازلی /۲۳۲،"فضایل الصحابه"سمعانی /۲۳۲،"الملل والنحل"شهرستانی ۱/۱۴۵،"وفاء الوفاء"السمهودی ۲/۱۷۳،"البدایة و النهایة"ابن کثیر ۵/ ۲۲۹،"الخطط"مقریزی ۲/۲۲۳. این مآخذ از کتب اهل سنت می‌باشند..
خداوند روز غدیر را روز اکمال دین، اتمام نعمت و خشنودی خود قرار داده است، (سوره مایده/۳) و این رمز عید بودن روز غدیر است. این نکته را حتی طارق بن شهاب مسیحی که در مجلس عمر بن خطاب حضور داشت فهمیده بود و در مجلسی در حضور عمر به آن اشاره کرد و کسی از حاضران سخن او را رد نکرد. 
"صحیح مسلم"۵/۵۱۷، سنن الترمذی ۵/۲۲۳، ح ۳۰۴۳، ۳۰۴۴. ن.ر.ک."سنن نسایی"و"تفسیر طبری"برای مطالعه بیشتر ر.ک. الغدیر ۱/۲۸۴.
اظهار شادمانی پیامبر (شرف المصطفی، ابو سعید خرگوشی /۲۷۴) و ائمه هدی - صلوات الله علیهم اجمعین - و گفتارشان در تعظیم این روز همه نشان از عید بودن این روز دارد. از جمله کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در روز غدیر که فرمودند،"به من تهنیت بگویید".
فرات بن احنف می‌گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم، جانم فدایت، آیا مسلمانان عیدی برتر از عید فطر و قربان و جمعه و روز عرفه دارند؟ فرمود:"آری! با فضیلت ترین، بزرگترین و شریفترین روز عید نزد خداوند، روزی است که خدا دین را در آن کامل ساخت... آن روز روزی است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم، امیرالمومنین علیه السلام را به عنوان هادی امت قرار داد و این آیه (مایده:۳) نازل شد و دین کامل گشت و نعمت خدا بر مومنان تمام شد... آن روز، به خاطر منتی که خدا بر شما نهاد و ولایت ما را قرار داد، روز عبادت و نماز و شکر خداوند و ابراز شادمانی است. دوست دارم آن روز را روزه بگیرید."