تعزیه خوانی نمایشی است که در یک محوّطه با حضور مردم توسط چند نفر انجام می‌گیرد که در یک طرف نقش قهرمانان کربلا و اسرای آل الله و در طرف دیگر، نقش دشمنان اهل بیت را با لباس‌های مخصوص و ابزار جنگی همراه با شیپور نیزه, شمشیر ایفا می‌کنند.صحنه و نمایش بر مبنای حوادث کربلا و مقتل ها تنظیم می‌شود.

تأثیر گذاری عاطفی و نیز روحیهء ضد ظلم که در پی دیدن نمایش تعزیه در افراد ایجاد می‌شود, از نقاط قوت و مثبت این نمایش است.

تعزیه اگر با حفظ موازین و شیون معصومان انجام شود, در بینندگان تأثیر مهمی می‌گذارد و وسیله انتقال فرهنگ شهادت به نسل‌های آینده است.

به همین دلیل پس از انقلاب اسلامی در ایران تعزیه خوانی رواج و توسعهء بیش تری یافته است و همراه این توسعه, تحولاّتی در نحوه اجرا و محتوای اشعار و جهت گیری سیاسی اجتماعی پدید آمده است. (۱)

 

پی‌نوشت‌:

۱.جواد محدثی, فرهنگ عاشورا, ص ۱۱۵ـ ۱۱۷ با تلخیص.

 

//



واحد پاسخ به سوالات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی